The Oh Hello's - Torches

Z mojej buzi wypływa jad jak u węża
(wypływa, wypływa z buzi)
Dlatego płoniesz na stosie
Winny czy nie, jesteś jak zakład, którego nie zamierzam przyjąć
A Ojciec* Ignorancja zrobi z nas wszystkich braci
(braci z nas wszystkich, braci z nas wszystkich)
Kiedy rozpala naszą pochodnię
Pochwytując współtworzone przez nas liche zjawy

Ciągle, ciągle od nowa
Dzięki nam kręci się to stare koło

Kręcimy nim

Groza, której nie mogę się pozbyć, pcha mi się do płuc
(pcha się do płuc, pcha się do płuc)
Przez nią leżę tu, rozbudzony, z dłonią na pistolecie, zmieniając cienie w kształty
Matka Fortuna, o, ona czyni z nas wszystkich siostry
(siostry z nas wszystkich, siostry z nas wszystkich)
Kiedy twarze ciągnące jej śladem
Wyglądają bardziej jak nasze niż jak kukły spalane przez nas w ofierze

Ciągle, ciągle od nowa
Dzięki nam kręci się to stare koło
Ciągle, ciągle od nowa
Odkładamy kolejną szprychę
Ciągle, ciągle od nowa (zaleją nas oceany)
Ciągle, ciągle od nowa

Kręcimy nim

*prosi się o zmianę na "Matka Ignorancja", jako że zwykle w j. polskim personifikacja przemienia rzeczowniki abstrakcyjne r. żeńskiego w kobiety, ale odbyłoby się to ze szkodą dla tekstu. Ojciec odpowiada braciom, matka siostrom.