Włodzimierz Wysocki - Бермудский треугольник

Zawiadamiam cię redakcjo
ze szczególna satysfakcją
z jaką spotkał się reakcją
twych programów nowy blok:
miast herbaty popić z kubka,
zastrzyk wziąć i spać do jutra,
cały szpital, czubek w czubka
w telewizor wlepił wzrok.
Tam typ chudy i ponury
opowiadał dłuższy czas
o Bermudach, wobec których
świat nauki mówi „pas",
mózg nam zbełtał tak nieludzko,
aż go każdy zaczął kląć
i przez Trójkąt ów Bermudzki
ekstra zastrzyk musiał wziąć!
Mógł pokazać pan redaktor rozruch pieca, czy reaktor,
albo księżycowy traktor
i też by wykonał plan,
lecz nas wolał robić w jajo
godzinami rozprawiając
jak te spodki tam latają
i co przez nie grozi nam!
Toż tu u nas w każdej chwili
mkną talerze tam i siam,
myśmy na nich psa wtroili,
jeśli kucharz nie łże nam,
gdy, miast łykać leków pudy,
z wodą spuszczasz je co świt —
to jest strach! A ten — Bermudy!
Oj, nieładnie bracie, wstyd...
Nie zrobiliśmy skandalu,
rzec to trzeba nie bez żalu,
jest wśród nas kozaczków paru,
lecz się boją zrobić huk,
niemniej trzeba stwierdzić dumnie,
że w ponurej legną trumnie
te oszczerstwa i kalumnie,
które na nas miota wróg.
Bo to wróg nam wody brudzi
i bermudzi plony zbóż,
wszystko to wymyślił Churchill
w osiemnastym roku już,
każdy jął obmyślać w duchu
protest do Agencji TASS,
aż czterdziestu łapiduchów
wpadło i związało nas!
Tęgieśmy dostali lanie
w bezpieczeństwa tkwiąc kaftanie,
paranoik wił się w pianie
jak w kipieli morskiej wąż,
skatowali nas okrutnie
w białych kitlach podli trutnie
i zrobiło się bermudnie
i bermudniej jest nam wciąż.
I czterdzieści gardeł wyje
i czterdzieści płonie głów,
taką siłę w sobie kryje
nienawistny trójkąt ów
I zwariował dom wariatów
przez ten program — jasna rzecz,
aż Morgulis — ordynator
krzyknął: Od okienka precz!
Z dawna krzyk nasz uchem łowił,
słodkie miny do nas robił,
a tu znaki felczerowi
dawał — kabel bracie rwij!
Wyrwał kabel diabeł rudy,
zniknął naukowiec chudy
i zrobiły się Bermudy,
że choć łbem o ścianę bij!
Kiedy przyjdzie syn maleńki
i usłyszę jego miauk —
Papa, o czym truł w okienku
chudy ów kandydat nauk?
Prawdy przed nim nie zataję,
której w tym programie brak,
wykpię sens bermudnych bajek —
niech wie mały co i jak...
Jest wśród nas dentysta — Rudik,
ma elektroniczny budzik,
budzik ów jest marki „Grundig"
i odbiera eReFeN,
on handlował tam ciuchami,
a gdy wrócił — mózg mu zanikł,
rączki spięto mu w kaftanik,
a na nóżce miał, kochani,
numereczek ten i ten.
Słyszał on na własne uszy
wieść, co poruszyła świat,
że badawczy nasz „Iljuszyn'
też w Bermudzki Trójkąt wpadł,
na kawałki się rozprysnął,
spłonął niby suchy śmieć,
a pilotów dwóch bez zmysłów
jakiś kuter złowił w sieć.
Po tej wpadce niesłychanej,
w pesymizmu skrajnym stanie
w klatce ich przywieźli szklanej
prosto pod szpitala sień,
znamy ich relacji strzępek,
że ien trójkąt niepojęty,
to otwarty ziemi pępek
i że wszystko wpada weń!
Jeden z nich, swój chłop, mechanik
opowiedzieć więcej chciał,
ale miał pamięci zanik
to zapłakał, to się śmiał,
to mamrotał — kopsnij szluga,
to znów stroszył się jak jeż,
po co gadać o tym długo?
Zakręcony — sam pan wiesz...
Alkoholik grubej kości,
co tu przymusowo pości,
krzyknął — trza ten trójkąt rozpić!
Dawaj, rozlej go na trzech!
Wygolimy go o świcie
i poróżowieje życie,
czemu bracia się boicie
i chowacie dudy w miech?!
Naukowcy ukochani,
miast nas wnerwiać audycjami,
zmieńcie z nami się miejscami
i być może to coś da,
bo ten trójkąt wam okropnie
mózgi ćmi, a nam odwrotnie,
wiec opłaci się stokrotnie
wszystkim nam zamiana ta!
Taki pomysł dom wariatów
w sprawie tych Bermudów ma,
z poważaniem — podpis, data,
odpisujcie nam raz, dwa,
bo jak nie, to o tych spodkach
i Bermudach — psia ich treść
gruchniem list do „Toto-Lotka"
i trafimy razy sześć!