Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Антиреспект
Антиреспект - Там
Там
Tekst dodał(a): LewyGM
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): LewyGM
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): LewyGM
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Ветер сбивает с ног,
В небе Луна раскосая.
Я одинок, мне бы хоть глоток,
Хоть глоток души твоей воздуха.
Где то там, где миллионы звезд,
Там ионы в лету уже канули.
То ли в шутку, а то ли в всерьёз,
Нам с тобою судьбу знать заранее.
Дабы друг-друга не ранили,
Не убились сердечно, душевно ли.
Мы и так невзначай много шрамов оставили
И путь наш измучен траншеями.
Но разве на листах не душа, а просто фразы,
Как чувствую боль острая не впопад.
Я так сильно желаю, мечтаю по пазлам
С тобою собрать небесный водопад.
Там-там никто никогда не спросит,
Как нам живется сквозь жизни туман.
В хлам, в хлам убитая в доску осень,
Там-там лишь слезы дождя по щекам.
Там-там никто никогда не спросит,
Как нам живется сквозь жизни туман.
В хлам, в хлам убитая в доску осень,
Там-там лишь слезы дождя по щекам.
А я попробую удержать.
Не зная итога заранее.
На острие ножа судьбу свою не поранив.
Мои сны где то на глубине лежат.
Положительные и не согласные,
И не убежать, только чувства мои дрожат ресницами глаз её.
Мне за все в этой жизни зачтется,
Если бы я был богат, я бы все богатство свое выминял.
Лишь бы не замерзало солнце,
Мое личное солнце и звезда, что по имени.
Но ветер сбивает с ног,
В небе Луна раскосая.
Я одинок мне бы хоть глоток,
Хоть глоток души твоей.
Там-там никто никогда не спросит,
Как нам живется сквозь жизни туман.
В хлам, в хлам убитая в доску осень,
Там-там лишь слезы дождя по щекам.
Там-там никто никогда не спросит,
Как нам живется сквозь жизни туман.
В хлам, в хлам убитая в доску осень,
Там-там лишь слезы дождя по щекам.
Там никто никогда не спросит,
Как нам живется.
В хлам убитая в доску там.
Там-там никто никогда не спросит,
Как нам живется сквозь жизни туман.
В хлам, в хлам убитая в доску осень,
Там-там лишь слезы дождя по щекам.
Там-там никто никогда не спросит,
Как нам живется сквозь жизни туман.
В хлам, в хлам убитая в доску осень,
Там-там лишь слезы дождя по щекам.
Лишь слезы дождя по щекам.
Лишь слезы дождя по щекам.
Лишь слезы дождя по щекам.
В небе Луна раскосая.
Я одинок, мне бы хоть глоток,
Хоть глоток души твоей воздуха.
Где то там, где миллионы звезд,
Там ионы в лету уже канули.
То ли в шутку, а то ли в всерьёз,
Нам с тобою судьбу знать заранее.
Дабы друг-друга не ранили,
Не убились сердечно, душевно ли.
Мы и так невзначай много шрамов оставили
И путь наш измучен траншеями.
Но разве на листах не душа, а просто фразы,
Как чувствую боль острая не впопад.
Я так сильно желаю, мечтаю по пазлам
С тобою собрать небесный водопад.
Там-там никто никогда не спросит,
Как нам живется сквозь жизни туман.
В хлам, в хлам убитая в доску осень,
Там-там лишь слезы дождя по щекам.
Там-там никто никогда не спросит,
Как нам живется сквозь жизни туман.
В хлам, в хлам убитая в доску осень,
Там-там лишь слезы дождя по щекам.
А я попробую удержать.
Не зная итога заранее.
На острие ножа судьбу свою не поранив.
Мои сны где то на глубине лежат.
Положительные и не согласные,
И не убежать, только чувства мои дрожат ресницами глаз её.
Мне за все в этой жизни зачтется,
Если бы я был богат, я бы все богатство свое выминял.
Лишь бы не замерзало солнце,
Мое личное солнце и звезда, что по имени.
Но ветер сбивает с ног,
В небе Луна раскосая.
Я одинок мне бы хоть глоток,
Хоть глоток души твоей.
Там-там никто никогда не спросит,
Как нам живется сквозь жизни туман.
В хлам, в хлам убитая в доску осень,
Там-там лишь слезы дождя по щекам.
Там-там никто никогда не спросит,
Как нам живется сквозь жизни туман.
В хлам, в хлам убитая в доску осень,
Там-там лишь слезы дождя по щекам.
Там никто никогда не спросит,
Как нам живется.
В хлам убитая в доску там.
Там-там никто никогда не спросит,
Как нам живется сквозь жизни туман.
В хлам, в хлам убитая в доску осень,
Там-там лишь слезы дождя по щекам.
Там-там никто никогда не спросит,
Как нам живется сквозь жизни туман.
В хлам, в хлам убитая в доску осень,
Там-там лишь слезы дождя по щекам.
Лишь слезы дождя по щекам.
Лишь слезы дождя по щекам.
Лишь слезы дождя по щекам.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieWiatr cię powala,
Księżyc na niebie jest nachylony.
Jestem samotny, przydałby mi się łyk,
Przynajmniej łyk twojego powietrza.
Gdzieś tam, gdzie są miliony gwiazd,
Jony już zniknęły w powietrzu.
Albo jako żart, albo poważnie,
Ty i ja poznamy twój los z góry.
Żeby się nie skrzywdzić,
Nie zabiłeś się serdecznie, prawda?
To nie przypadek, że zostawiliśmy po sobie wiele blizn.
A nasza droga jest wyczerpana przez okopy.
Ale czy nie jest to dusza na prześcieradłach, ale tylko frazy,
Jak się czuję, że ból nie jest ostry.
Tak bardzo bym sobie życzyła, marząc o łamigłówkach.
Z tobą, by zebrać niebiański wodospad.
Nikt nigdy nie zapyta tam czy tam,
Jak żyjemy we mgle życia.
W koszu, w koszu, w koszu, jesienią zabity w zarządzie,
Na policzkach są tylko łzy deszczu.
Nikt tam nigdy nie zapyta,
Jak żyjemy we mgle życia.
W koszu, w koszu, w koszu, jesienią zabity w zarządzie,
Na policzkach są tylko łzy deszczu.
I postaram się go utrzymać.
Nie znając wyniku z góry.
Na czubku noża moje przeznaczenie nie zostało zranione.
Moje marzenia leżą gdzieś w głębi.
Pozytywny i nieprzyjemny,
I nie uciec, tylko moje uczucia potrząsają jej rzęsami.
Zostanę policzony za wszystko w tym życiu,
Gdybym był bogaty, wyciągnąłbym całe swoje bogactwo.
Dopóki słońce nie zamarzło,
Mój osobisty blask słońca i gwiazda, która się nazywa.
Ale wiatr mnie odrzuca,
Księżyc na niebie jest nachylony.
Byłbym samotny, gdybym nie miał łyka,
Przynajmniej łyk twojej duszy.
Nikt nigdy nie zapyta tam czy tam,
Jak żyjemy we mgle życia.
W koszu, w koszu, w koszu, jesienią zabity w zarządzie,
Na policzkach są tylko łzy deszczu.
Nikt tam nigdy nie zapyta,
Jak żyjemy we mgle życia.
W koszu, w koszu, w koszu, jesienią zabity w zarządzie,
Na policzkach są tylko łzy deszczu.
Nikt tam nigdy nie zapyta,
Jak nam idzie?
W koszu zamordowanym w zarządzie.
Nikt nigdy nie zapyta tam czy tam,
Jak żyjemy we mgle życia.
W koszu, w koszu, w koszu, jesienią zabity w zarządzie,
Na policzkach są tylko łzy deszczu.
Nikt tam nigdy nie zapyta,
Jak żyjemy we mgle życia.
W koszu, w koszu, w koszu, jesienią zabity w zarządzie,
Na policzkach są tylko łzy deszczu.
Tylko łzy deszczu na policzkach.
Tylko łzy deszczu na policzkach.
Tylko łzy deszczu na policzkach.
Księżyc na niebie jest nachylony.
Jestem samotny, przydałby mi się łyk,
Przynajmniej łyk twojego powietrza.
Gdzieś tam, gdzie są miliony gwiazd,
Jony już zniknęły w powietrzu.
Albo jako żart, albo poważnie,
Ty i ja poznamy twój los z góry.
Żeby się nie skrzywdzić,
Nie zabiłeś się serdecznie, prawda?
To nie przypadek, że zostawiliśmy po sobie wiele blizn.
A nasza droga jest wyczerpana przez okopy.
Ale czy nie jest to dusza na prześcieradłach, ale tylko frazy,
Jak się czuję, że ból nie jest ostry.
Tak bardzo bym sobie życzyła, marząc o łamigłówkach.
Z tobą, by zebrać niebiański wodospad.
Nikt nigdy nie zapyta tam czy tam,
Jak żyjemy we mgle życia.
W koszu, w koszu, w koszu, jesienią zabity w zarządzie,
Na policzkach są tylko łzy deszczu.
Nikt tam nigdy nie zapyta,
Jak żyjemy we mgle życia.
W koszu, w koszu, w koszu, jesienią zabity w zarządzie,
Na policzkach są tylko łzy deszczu.
I postaram się go utrzymać.
Nie znając wyniku z góry.
Na czubku noża moje przeznaczenie nie zostało zranione.
Moje marzenia leżą gdzieś w głębi.
Pozytywny i nieprzyjemny,
I nie uciec, tylko moje uczucia potrząsają jej rzęsami.
Zostanę policzony za wszystko w tym życiu,
Gdybym był bogaty, wyciągnąłbym całe swoje bogactwo.
Dopóki słońce nie zamarzło,
Mój osobisty blask słońca i gwiazda, która się nazywa.
Ale wiatr mnie odrzuca,
Księżyc na niebie jest nachylony.
Byłbym samotny, gdybym nie miał łyka,
Przynajmniej łyk twojej duszy.
Nikt nigdy nie zapyta tam czy tam,
Jak żyjemy we mgle życia.
W koszu, w koszu, w koszu, jesienią zabity w zarządzie,
Na policzkach są tylko łzy deszczu.
Nikt tam nigdy nie zapyta,
Jak żyjemy we mgle życia.
W koszu, w koszu, w koszu, jesienią zabity w zarządzie,
Na policzkach są tylko łzy deszczu.
Nikt tam nigdy nie zapyta,
Jak nam idzie?
W koszu zamordowanym w zarządzie.
Nikt nigdy nie zapyta tam czy tam,
Jak żyjemy we mgle życia.
W koszu, w koszu, w koszu, jesienią zabity w zarządzie,
Na policzkach są tylko łzy deszczu.
Nikt tam nigdy nie zapyta,
Jak żyjemy we mgle życia.
W koszu, w koszu, w koszu, jesienią zabity w zarządzie,
Na policzkach są tylko łzy deszczu.
Tylko łzy deszczu na policzkach.
Tylko łzy deszczu na policzkach.
Tylko łzy deszczu na policzkach.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
АНТИРЕСПЕКТ Edytuj metrykę |
|---|---|
| Rok wydania: |
2018 |
Komentarze (1):