Антиреспект - Холода

Zimne zaspy śpią spokojnie
Jak wszyscy, których nie możesz zawrócić
Kogo nie można zawrócić?

Zimne zaspy śpią spokojnie
Jak wszyscy, których nie możesz zawrócić
Czasu nie da się cofnąć ani na chwilę
Nie wiąż ponownie zużytej nici

Kiedy dusza płacze, jakby przez przypadek
Kiedy wieczność pasuje do chwili ciszy
Cicho, więc sekundy rozpływają się w białe śnieżyce
Zakrywając moją duszę

Gdzie jest ten moment?
Ptaki pędzą do innych krain
W życiowych interpretacjach
Jestem tu tylko białymi drogami
I lodowate serce zamarzło ze snu

Niech wieje wiatr, tylko on zrozumie
Tutaj wszystko idzie i idzie
Dusza płacze, jakby przez przypadek
A wieczność pasuje do chwili ciszy

Wiatr czasu przez lata
Znowu przywita nas zimno
Niech wieje wiatr, czas to woda
A zimno leczy duszę

Kiedy jest o czym rozmawiać
Zawsze będzie o czym przemilczeć
Tak trudno jest żyć na tym świecie
I tak łatwo jest umrzeć

Sekundy i ostatnie stada ptaków
Nieodwołalny lot lekki
Wiatr zdmuchuje kurz ze stron
Rozwijając moją duszę wiążąc

Oddalam się od płaszczyzny czasu
Gdzie wszystko odlatuje jak popiół?
Ale wieczność jest jedna i ta sama
A w mojej duszy jest pustka, tak, odłamki lodu

Plamę atrament liśćmi
To jest życie z zaznaczoną talią
Słychać tylko strzały prawdy
A w mojej duszy załatam wieczność

Wiatr czasu przez lata
Znowu przywita nas zimno
Niech wieje wiatr, czas to woda
A zimno leczy duszę

Wiatr czasu przez lata
Znowu przywita nas zimno
Niech wieje wiatr, czas to woda
A zimno leczy duszę

Wiatr czasu przez lata
Znowu przywita nas zimno
Niech wieje wiatr, czas to woda
A zimno leczy duszę