Chen Aharoni - Anthem (המנון)

Odbiera mi rozum, odbiera mi rozum...
Odbiera mi rozum, odbiera mi rozum...

Przez całą noc nie mogłem zasnąć, wałęsałem się,
Włóczyłem się jak jakiś wariat,
Co będzie za dwa lata,
Skoro teraz, dwa dni później
Ja już płonę
I wszyscy pytają mnie...

Co słychać? Jak tam twój humor? Jak się czujesz?
Tracę to,
Ona jest najpiękniejsza w kraju, a nawet poza,
Żadna nie przypomina jej i ona...

Ona jest jak hymn,
Znają ją wszyscy,
Jest jedną na milion,
Po prostu nie jestem w stanie jej zrozumieć

Ona mi powie ''chodź'', ona mi powie ''na razie'',
Ona mi powie ''jeszcze'', ona mi powie ''dosyć'',
Nie jest zrozumiałe, co ona wyprawia,
Zawsze to, czego ona zapragnie,
Ona powie ''zatrzymaj się'', ona powie ''odejdź'',
Ona powie ''wróć'', nie powie ''dziękuję'',
I już nie wiem, jak mam z nią postąpić,
Uwierz mi

Odbiera mi rozum, odbiera mi rozum...
Odbiera mi rozum, odbiera mi rozum...

Wszystko co ona posiada, ma w sobie,
Powiedzmy to tak, jej nie brakuje niczego, dzięki Bogu,
Ona wysysa moją duszę,
Jednak ona jest tego warta,
Nie ustąpię

Och..., ona jest jak hymn,
Znają ją wszyscy

Ona mi powie ''chodź'', ona mi powie ''na razie'',
Ona mi powie ''jeszcze'', ona mi powie ''dosyć'',
Nie jest zrozumiałe, co ona wyprawia,
Zawsze to, czego ona zapragnie,
Ona powie ''zatrzymaj się'', ona powie ''odejdź'',
Ona powie ''wróć'', nie powie ''dziękuję'',
I już nie wiem, jak mam z nią postąpić,
Uwierz mi

Ona mi powie ''chodź'',
Ona mi powie ''na razie'',
I już nie wiem, jak mam z nią postąpić...

Ona mi powie ''chodź'', ona mi powie ''na razie'' (i ja szaleję),
Ona mi powie ''jeszcze'', ona mi powie ''dosyć'' (i ja szaleję),
Nie jest zrozumiałe, co ona wyprawia,
Zawsze to, czego ona zapragnie,
Ona powie ''zatrzymaj się'', ona powie ''odejdź'',
Ona powie ''wróć'', nie powie ''dziękuję'',
I już nie wiem, jak mam z nią postąpić,
Uwierz mi

Odbiera mi rozum, odbiera mi rozum...
Odbiera mi rozum, odbiera mi rozum...