S.N.K - Codzienność

Codziennie chodzę do laski siedzimy razem godzinami
Do domu powracam dopiero wieczorami
Wciąż się staram i chcę by było lepiej
Co mam dalej robić, nie wiem.

Spadam. z jakąś inną się dogadam
Poszaleje trochę w koło
Na coś się nadam, a jak na razie
Sam do siebie gadam

Załamuję ręce i na chodniku siadam
Patrzę, na tą rzeczywistość
Na to co mnie otacza
Marnie widzę przyszłość
Widzę dookoła
Twarze bez wyrazu, stale zabiegani
Wciąż brakuje czasu

Praca, ludzi pochłonęła
Cały wolny czas im zajęła
Idą, nic wokół nie widzą
Proszę ich o pomoc
Oni mnie nie słyszą

Znowu, czuję się z tym źle
No a jak mam się czuć
Gdy omijasz mnie
Nie obchodzi Cię
Krzywd człowieka straconego
Po co masz go słuchać
Tobie nic do tego!


Ref. (x2)

Mnie przytłacza codzienność
Za dużo problemów
I ludzka nie pewność
Ufasz komuś to, to okaż
Pomóż potrzebującemu
Nie dasz rady, nie musisz kochać



Wstaję, idę przed siebie
W głowie marzenie o siódmym niebie
Ciągłe problemy mnie dobijają
Tylko marzenia mi pozostają
Nie chcę uciekać od tych problemów
Im stawić czoła nie dać się temu
Nie chcę pozwolić, by mnie zniszczyły
By zawładnęły i mnie dobiły

( z szeptem )
Budzę się rano
Znów jem śniadanie
Myślę co dzisiaj ze mną się stanie
Kto mnie zaczepi, kto mi pomoże
Kto poda rękę, powie mój Boże

Litość mnie zrujnowała
Całą mą godność mi odebrała
Teraz mam problem spojrzeć Ci w oczy
Bo nie wiem czym mnie jeszcze zaskoczysz

Nie chcę, dosyć już tego
Przestań się wtrącać do życia mego
Skończ mnie pouczać, przestań się patrzeć
Ja muszę znów po sobie ślad zatrzeć


Ref. (x2)

Mnie przytłacza codzienność
Za dużo problemów
I ludzka nie pewność
Ufasz komuś to, to okaż
Pomóż potrzebującemu
Nie dasz rady, nie musisz kochać


Szkoła. nowe problemy
Starzy znajomi których nie chcemy
Nauczyciele zarozumiali
Kiedyś na naszym miejscu tu stali
Myślą, że wszystko mogą
Że wszystko wiedzą, wszystkim pomogą
Że cały Świat się wokół nich kręci
Bo kiedyś byli wielcy studenci

Teraz, powiem wam szczerze
W takie podejście ja już nie wierzę
Sami problemy nam wymyślacie
A w wolnych chwilach się wyżywacie
My, my wam powiemy, my tego chłamu tutaj nie chcemy
Bo to jest państwo brudu i nędzy, w którym brakuje ciągle pieniędzy

My się uczymy przez cały życie
By już po studiach sprzątać ulice
A tam na górze matoły siedzą po podstawówce
Co nic nie wiedzą!

Ref. (x2)

Mnie przytłacza codzienność
Za dużo problemów
I ludzka nie pewność
Ufasz komuś to, to okaż
Pomóż potrzebującemu
Nie dasz rady, nie musisz kochać