Rudolf Czerwononosy - Co za nos!

Ten dzielny, mały zuch
Ma na imię Rudi
W brykaniu nie żałuje nóg
Nigdy się nie nudzi
Chwat z niego rezolutny
Bardzo też rozumny
Po mamie smyk ma wdzięk
A po tacie dźwięczny śmiech

Choć wciąż jeszcze drogi szmat,
By sławy poznać smak
Przyjdzie kiedyś chluby czas
Na czele stanąć sań

Och jej!
Co za los, co za los
Co za pech mieć taki nos
Ma taki zdrowy blask
Niczym najjaśniejsza z gwiazd
To ci los, to ci los
Co za pech mieć taki nos

Ten dzielny, mały zuch
Tak słodki jako miód
Pogodę ducha dzielić rad
Być z każdym za pan brat
Podziwu budzi zachwyt
Kocha go tu każdy
Gdy ci smutno, gdy ci źle
Rudi łzy obróci w śmiech

Choć tyle w nim radości
Obawiam się przykrości
Z nosa żarty w szkole
Niestety mogą boleć
Nie będzie miał tam wrogów
Los by był zbyt surowy
Świecący nos to dar
Najgorsza to z możliwych kar

Klosz mu zrobić trzeba,
Albo w śniegu zagrzebać
Bo nos, co lśni w mroku
Może źródłem być kłopotów

Och jej!
To ci los, to ci los
Co za pech mieć taki nos
Nie warto wpadać w złość
Z wiekiem przejdzie mu "to coś"
Co tu kryć, co tu kryć
Gdy dorośnie będzie wstyd
Po co nos, który świeci
Wystraszy wszystkie dzieci
Co tu kryć, co tu kryć
Jego nos bez przerwy, ciągle, stale
I wytrwale lśni!

Och, co za los!
(Och, co za los)
Och, co za los!
(Och, co za los)

Och, co za los!
Mieć świecący nos!