Leszek Długosz - Zamierzam być u ciebie

Zamierzam być u ciebie
Zamierzam nie inaczej
Niech tylko się rozejrzę
Niech tylko się rozpatrzę
Niech tylko się rozpatrzę
Niech sprawdzę – raz już który?
Swych rzeczy posiadanie
Najprostsza w nich zawiłość
I jedno, i jedno przyrównanie
Niech w drzewa pochyleniu
Rozpoznam swe udziały
A które w las się wrosły?
Które się sprzętem stały?...
Być może, być może tez wyliczę
Jak rzeki snom się chylą?...
I cisza tylko po nich, tylko po nich
I jaka, i jaka w tym przyczyna?
Niech pojmę najdokładniej
By o to się nie wadzić
Że – przyrzec – znaczy – wytrwać
Nie wytrwać i nie zdradzić
Zamierzam…
Zamierzam być u ciebie
Nie później i nie prędzej
I pośpiech nie przynagli, nie przynagli
I nic tu, nic tu po mitrędze
I wszystko ci opowiem
Najlepiej wszak zamierzam
I będę w płaszczu… lub w południe
Lub będzie padać…to zależy.