Krzysztof Daukszewicz - Broadway

Po ulicy przetaczał się bajecznie barwny tłum
Migotała reklama jakiejś wody "Silver Moon"
I drapacze drapały wierzchołkami brzuchy chmur
Kiedy dołem przejeżdżał gigantycznych wozów sznur

Taki Broadway, to Broadway z kolorowych, pięknych kart
Taki Broadway, to Broadway, którym się zachwyca świat

Yeah!

A na rogu ulicy, może być Czterdzieści Dwa
Stary Murzyn wirtuoz na gitarze bluesa grał
Tak namiętnie, jak tylko czarny umie bluesa grać
Całe serce w to włożył, żeby innym ludziom dać

Taki Broadway, ten Broadway z kolorowych, pięknych kart
Taki Broadway, ten Broadway, którym się zachwyca świat

O!

Czasem ktoś się zatrzymał i na życie quart'ra dał
Czasem słyszał, jak mówią, że ten czarny ładnie gra
Wtedy ruszał do baru, bo już nie mógł tego znieść
Że nie czują przechodnie, jaka w bluesach drzemie treść

Ech, ten Broadway, ten Broadway z kolorowych, pięknych kart
Taki Broadway, ten Broadway, którym się zachwyca świat

Aż któregoś południa, kiedy grał za marny grosz
Stanął przy nim z gitarą niepozorny biały gość
I choć na tej gitarze prawie jak amator grał
To wyśpiewał genialnie to, co czarny w sercu miał

Ech, ten Broadway, ten Broadway z kolorowych, pięknych kart
Taki Broadway, ten Broadway, którym się zachwyca świat

O!

I gdy skończył się koncert, stary Murzyn go zaprosił
Na kolejne południe i te bluesy na dwa głosy
Potem spytał go jeszcze: "Skąd znasz tę niedolę?"
I usłyszał odpowiedź: "Bracie, I'm from Poland"

Ech, ten Broadway, ten Broadway z kolorowych, pięknych kart
Taki Broadway, ten Broadway, którym się zachwyca świat

A!