K.Flay - Everyone I Know

Wszyscy, których znam, wszyscy, których znam, są smutni
Uśmiechający się w zły sposób, naćpani od skradzionych leków
Wszyscy, których znam, wszyscy, których znam, posiadają plany
Ale oni wszyscy odgrywają tylko klawisze w gównianych kapelach
Zadzwoń do mnie, jeśli czujesz się samotny
Bo nie jestem dla nikogo tą jedyną i tylko
Ja jestem martwa, jestem martwa

Wszyscy, których znam, wszyscy, których znam, są złośliwi
Wściekli, że mają 25 lat, nie 17
Wszyscy, których znam, wszyscy, których znam, mają dzieciaka
Który skończy tak samo jak jego popieprzony brat
Odpisz mi, jeśli czujesz się opuszczony
Lubię zasady, nie lubię udawania, że jestem zła
Bo nie jestem zła, bo nie jestem zła

Wszyscy, których znam, wszyscy, których znam, są świetni
Wystarczająco dobrzy, by zawalczyć o drugie miejsce
Wszyscy, których znam, wszyscy, których znam, potrafią mówić
Zanim ich życia zostały nakreślone kredą*
Chodź się spotkać, jeśli się boisz
Mogę dostrzec, że hałas szybko się zaostrza
O wiele za szybko, o wiele za szybko

To miasto mnie zabije, zrzuci mnie z budynku, postrzeli w czasie jazdy
To miasto będzie mnie prześladować, wybije wszystkie przednie zęby, zatopi w wysokim przypływie


*z tego co się orientuję, chodzi tutaj o obrysowywanie ciała kredą w miejscu śmierci, np. na chodniku przy upadku z dużej wysokości