Jacek Kowalski - Rycerz Smys

Ref: W czerwonym polu złota łódź
Przestworzem morza może pruć
Żagiel na maszt
Maszt na kształt baszt
Na maszcie straż

Miał z fantazją geniusz oraz zmysł - rycerz Smys!
oraz honor bez najmniejszych rys - rycerz Smys!
Żył w angielskiej ziemi, lecz los swój chciał zmienić
i w korabiu raz na morze sprysł.

Ref.

Kiedy w głąb najdalszych mórz się wgryzł - rycerz Smys!
ujrzał w głębi morza jakiś błysk - rycerz Smys!
Patrzy: góra złota! przyszła mu ochota
mieć z tej góry choć groszowy zysk.

Ref.

Już brał złoto, wtem usłyszał pisk - rycerz Smys!
i zobaczył niebotyczny pysk - rycerz Smys!
Wielki na sto pięter, smok jak World Trade Center,
przy nim Smys jak mrówka u stóp Rys!

Ref.

Rzecze smok: "Któż jest ten szczwany lis?" - rycerz Smys!
"Kto do mego złota zbliża pysk?" - rycerz Smys!
"Moje to jest złoto, uciekaj niecnoto,
bo poczujesz zębów moich zgryz!"

Ref.

Choć się strwożył, nie zwiał ani sprysł - rycerz Smys!
ale nad potworem zrobił krzyż - rycerz Smys!
Ryknął smok i zniknął, ale pierwej syknął:
"Znajdę ciebie Smysie, bodajś skisł!"

Ref.

Zaraz się w tę złotą górę wgryzł - rycerz Smys!
i zagarnął złota tysiąc mis - rycerz Smys!
A gdy złotą górę zgryzł, zobaczył dziurę,
a w tej dziurze bardzo piękną miss!

Ref.

[?], krzyknęła piękna miss - rycerz Smys!
"Któż smokowi zresetował dysk?" - rycerz Smys!
Na to rzekła ona, pójdź w moje ramiona,
bądź mym mężem, panem złotych wysp!

Ref.

"Co tu robić?", myśli, mając zgryz - rycerz Smys!
"Trzeba by na koniec świata sprysł -rycerz Smys!
Będę orał ziemię, i nazwisko zmienię,
tako mi dopomóż Jezu Kryst!"

Ref.

I na antypody uszedł żyw - rycerz Smys!
aż do wielkopolskich dotarł niw - rycerz Smys!
Korab na tarcz wcisnął, i zmienił nazwisko
i Kowalskim odtąd zwie się Smys!

Ref.