Irena Santor - Ile w nas

Co dzień, co noc, od lat
na oślep biegnie świat,
a my razem z nim.
Ty wiesz, że nie ma szans,
by w pracy ustał czas,
wolne wziął, wypadł z szyn.

Czy przeminiemy tak jak deszcz - bez reszty?
Czy odciśniemy profil swój w powietrzu,
swój cień - kto to wie, kto to wie?...

Ile w nas niemych słów,
ile w nas czułych chwil,
ile w nas białych plam
i bezludnych wciąż wysp.
Ile w nas dobrych nut,
ile snów, ile łez.
Ciągle w nas pytań nurt:
gdzie to wszystko się kończy, gdzie?...

Co dzień, co noc, od lat
szukamy swoich dróg,
by znać ich kres.
I wciąż nie wiemy nic,
a pytań cała moc,
czasem bunt rodzi się.

Nie przeminiemy tak jak deszcz - szelestnie.
Dla tych, co pragną, zawsze jest za wcześnie
o jeden sen, jedną łzę...

Ile w nas niemych słów,
ile w nas czułych chwil,
ile w nas białych plam
i bezludnych wciąż wysp.
Ile w nas dobrych nut,
ile snów, ile łez.
Ciągle w nas pytań nurt:
gdzie to wszystko się kończy?...

Ile w nas niemych słów,
ile w nas czułych chwil,
ile w nas białych plam
i bezludnych wciąż wysp.
Ile w nas dobrych nut,
ile marzeń pod wiatr,
ile barw, wiary w cud,
ile ognia, co spali czas.

Ile w nas niemych słów,
ile w nas czułych chwil,
ile w nas białych plam
i bezludnych wciąż wysp.
Ile w nas dobrych nut,
ile snów, ile łez.
Ciągle w nas pytań nurt:
gdzie to wszystko się kończy, gdzie?...