Graveland - Klejnot Atlantydów

Tajemnice świątyń i ciemności
Ukryli Bogowie pod morskimi falami
Mrok pochłonął pradawny klejnot
Dziś głębin mórz przykrywa dawne dziedzictwo

Stoję nad brzegiem morza
Wpatrując się w daleki horyzont
Moje myśli błądzą daleko
Ponad czasem i wiecznością

Czas nie wymazał dawnej chwały
Ciemność nie zdławiła płomienia
Pamięć pozostała zaklęta w znakach
Zapisana magicznymi runami

Wiatr kołysze morskimi falami
Zimno przenika pod mój płaszcz
Czuje powiew dawnej tajemnicy
Starożytna mądrości przenika moje myśli

Słyszę modlitwy w dawnych świątyniach
To wciąż Atlanci wznoszą swoje pieśni chwały
Ich głos napawa mnie siłą i dumą
Wciąż rozumiem ich dawną mowę
Mój duch ulatuje w przestworza
Porwany starożytną magią Atlantów

Moje błękitne oczy
Świadczą o tym skąd pochodzę
Część mnie jest wciąż z nimi
W dalekiej otchłani wiecznego czasu
Runy ułożone przez Wotana
Zmieniają rzeczywistość
Dziś teraźniejszość nie istnieje
Wszystko co mnie nauczono
Jest nic niewarte...

Mój los zaklęty i nieodgadniony
Moje więzy krwi i duch pokoleń
Wciąż brzmią dawną melodią
Która rozbrzmiewa pod morskimi falami

Tu nad brzegiem morza
Przysięgam dziś wierność
Światłu, które jest we mnie
Słońcu, które jest wieczne

Z morskich fal podnoszę miecz
Jego połysk napawa mnie euforią
Dziś już wiem, że jutro usłyszę
Lament i płacz moich wrogów!

Ogień, który płonie we mnie
Oślepił wrogów mych
Zerwałem nici snu, które mnie niewoliły
Mój Rydwan już mknie po niebie