Dima Bilan, Sergey Lazarev - Прости Меня

Wdech,
na całej linii długości słów (wzdłuż potoku słów)
może przemilczeć, aczkolwiek -
nie ma niczego odważniejszego we mnie
aniżeli te szare oczy.
Ty nie jesteś w stanie mi przebaczyć,
i ja również ci nie przebaczę.
W kilka sekund nie pozostało z nas nic.
Poprzez warstwę wody
w milczeniu zapadam się na dno,
w samotność, w ciszę,
i to bez wątpienia.

Wybacz moja miłości,
kąsając twoje usta aż do krwi -
ja zrobiłem wszystko, co tylko mogłem,
wszystko co było zakazane.
Wybacz moja miłości,
wszystko jest bardziej odległe aniżeli biegun,
cały świat dzieli się na części i unosi go woda.

Wybacz mi, wybacz mi,
wybacz mi - słyszysz?
Wybacz mi, wybacz mi,
wybacz mi - moja miłości,
wybacz mi po raz ostatni,
i w unisono będziemy oddychać.
Wybacz mi, wybacz mi,
wybacz mi - moja miłości.

Zastaw na mnie pułapkę przez chwilę pozorując,
że jestem twój.
Jak mam znów uwierzyć w te niestabilne światy,
a więc w ostatnie krople zachłannych sekund.
Tak jak powietrze pochłaniam złe słowa,
w zobojętnieniu przyznają naszą winę,
a później świat zmilknie już na zawsze.

Wybacz moja miłości,
kąsając twoje usta aż do krwi -
ja zrobiłem wszystko, co tylko mogłem,
wszystko co było zakazane.
Wybacz moja miłości,
wszystko jest bardziej odległe aniżeli biegun,
cały świat dzieli się na części i unosi go woda.

Wybacz mi, wybacz mi,
wybacz mi - słyszysz?
Wybacz mi, wybacz mi,
wybacz mi - moja miłości,
wybacz mi po raz ostatni,
i w unisono będziemy oddychać.
Wybacz mi, wybacz mi,
wybacz mi - moja miłości.

Wybacz moja miłości,
kąsając twoje usta aż do krwi -
ja zrobiłem wszystko, co tylko mogłem,
wszystko co było zakazane.
Wybacz moja miłości,
wszystko jest bardziej odległe aniżeli biegun,
cały świat dzieli się na części i unosi go woda...
moja miłości...