Denien - Mam dosyć (feat. KaWu, Agata Chudziak)

Denien

Mam dosyć, chce się poddać, rzucić to w diabłu
Odejść bez zawahania, bez słowa sam w zaświaty
Nie wiesz ile dla mnie znaczy ciepłe słowo w bólu
Bo nie miałem odwagi pokazywać moich uczuć
Nie mam studia, mam możliwości pełne granic
Żeby nagrać zwrotki szukam studia tygodniami
To nie słomiany zapał, to moja walka
Gdybym nie chciał tego robić to przestałbym się starać
Jak Młody mam dosyć tych okolic, monotonii
Ziom, chcę spontaniczności
Tak jak do tej pory znałem granicę woli
Nie chcę jak mój stary popaść w alkoholizm
Mam dosyć obietnic, słów rzucanych na wiatr
Niespełnionych marzeń, ciągłego ignorowania
Od dobrego kłamstwa lepsza jest najgorsza prawda
Bo jak tamtym aniołom mi też zdarza się płakać


Agata:

Mam dość,
Twoje słowa ranią mnie na wskroś
I muzyki głos
Daje mi moc
Swoją siłą udowodnię Ci to
Mówię 'nigdy więcej, nigdy więcej'


KaWu:

Słuchałam kropli a mój czas zmieniał się w marzenia
Był wolny jak ptak, ale wracał tam gdzie ziemia
Wiedział gdzie ma się ocknąć i przestać udawać
Ale nigdy nie przywróci dni wyrwanych z kalendarza
.... gdzieś w tle moich myśli
Czuwa, ale nie usuwa chwil, które kiedyś chciałam ukraść
Odbicie lustra odbija mój strach, patrzę na usta
Czytam z ruchu warg jakbym przed chwilą ogłuchła
Dreszcz, przeszedł mnie dreszcz
Głęboki wdech
Czuję, że widziałam to w śnie
Dusza chyba chciała odejść na stałe
Jakby pokłóciła się z ciałem
Wybiegłam chyba chciałam poczuć, że żyję
Uczucia pękły jak wargi w zimę
Ja mam dość - rzeczywisty obraz
Staram się nie zbliżać, ale coś mnie przyciąga
Coś mnie przyciąga

Mam dość,
Twoje słowa ranią mnie na wskroś
I muzyki głos
Daje mi moc
Swoją siłą udowodnię Ci to
Ja mówię 'nigdy więcej, nigdy więcej' x2

I choć mnie nie słuchają, bo nie jestem z ...
Oni wolą wyjadacza a tych też ktoś musiał sprawdzić
Pierwsze tracki nie zwiastują nic dobrego
Dlatego mam dosyć tych, co we mnie nie wierzą
Nieoszlifowany klejnot pośród złoża tombaku
A ja sam wśród tych, którym daleko do oryginału
Stoję sam na Placu Apelowym o poranku
Wykrzyczę przy wschodzie słońca dwie strony medalu
Mam dosyć ... wszędzie ich pełno
Olać to przekręty są, były i będą
Ja - mała jednostka mogę tak wiele
Słowa to broń umysłu, mam ich całą artylerię
Jak bezbronne zwierzę w tłumie kłusownikwó
Padam w zastawione kleszcze przez zgraję hipokrytów
Teraz spadam w dół pogrążając się z echem
Dla mnie to koniec, mam dość was, mam dosyć siebie
Karuzela miejska, egzystencja jak lunapark
Na huśtawce życie jak na wietrze zapałka
Dół, góra, dół tak bolą nas powroty
A ja oddałbym wszystko by znów poczuć ten dotyk
Pełne miłości serca w wskroś przebiła włócznia
Krew wątłym strumieniem ciało opuszcza
Śmierć, kim jesteśmy w ogóle przy niej?
Od Boga dostać życie, by oddać je bezmyślnie
Czego oczy nie widzą tego sercu nie żal ponoć
Ale po co dawać nadzieję złudnym emocjom
Łatwo mówić 'kocham' gdy to gra na pokaz
Ale dla mnie to coś więcej niż wyklepane słowa
'Kocha' 'nie kocha' odrywasz płatki kwiatu
Loteria, w której nie powinieneś był brać udziału
Stracisz lub zyskasz nic mnie nie zdziwi
W górę kieliszki oddajmy się chwili

Mam dość,
Twoje słowa ranią mnie na wskroś
I muzyki głos
Daje mi moc
Swoją siłą udowodnie Ci to
Ja mówię 'nigdy więcej, nigdy więcej'