Caparezza - Avrai ragione tu

Capa-sound, ze wściekłością w powietrzu, leci tak:
«Hej, noszę koszulkę z Che Guevarą i idę do CasaPound!».
Dzikie pyski przewracają mnie i leją,
rozgniatają jak chleb carasau.
Jestem wariatem, idź za mną krok w krok.
Rozwalam witryny, siedziby scjentologów naciskając klakson,
noszę kozaki na niskim obcasie
i wymierzam kopniaki wrzeszcząc: «Wy oszuści, zabiję was!!».
Mam się zachowywać jak dorosły? Mowy nie ma!
Chodź ze mną, rozwalmy wszystko w Seattle.
Nagi, z jajami w kołpaku, na Placu Czerwonym tańczę jak Pussy Riot.
A w głowie słyszę sowieckie chóry:
Idą po mnie, są jak wezwania do zapłaty.
Pokonali Napoleona, rozumiecie?
Pokonali Hitlera, a do mnie...

Mówią, że muszę się uspokoić i wziąć głęboki oddech.
Mówią, że muszę trzymać swojego psa z dala od tego granatowego auta.
Mówią, że nie jest ładnie wywalać piłkarzyki do góry nogami.
W porządku, w porządku. A jeszcze...
Mówią, że nie powinienem porównywać wiary do niewolnictwa.
Mówią, że nie powinienem całować was w usta jak t.A.T.u.
Mówią, że wystrzelą mnie w kosmos jak Sojuza.
OK, w porządku, w porządku, w porządku, na pewno ty masz rację.

Mam poważne obsesje, kolego;
robią sobie ze mnie jaja jak cholera.
To jak kiedy cierpisz na schizofrenię,
a ksiądz przekonuje cię, że jesteś opętany przez diabła.
Siedząc przed pianinem, mam wizje;
na przykład, widzę ciebie, jak podchodzisz i pytasz: «Allevi, zagrasz?».
Powinienem postarać się wyzdrowieć, ale mówiąc między nami,
moje szanse są mniejsze niż sprawdzenie się prognozy pogody.
Może powinienem przeprosić członków Lega Nord
i napisać wielkimi literami:
"Żądam wolnej Padanii, wyjścia z Europy",
dla czystej przyjemności nazwania was brudasami.
Przeproszę klubowiczów, pozerów, polityków,
elfy, guźce, krasnoludki i królów,
inaczej powiedzą: «Artyści to komuniści»;
komuniści siedzą wam w głowach, tak jak ja.

Mówią, że muszę się uspokoić i wziąć głęboki oddech.
Mówią, że muszę trzymać swojego psa z dala od tego granatowego auta.
Mówią, że nie jest ładnie wywalać piłkarzyki do góry nogami.
W porządku, w porządku. A jeszcze...
Mówią, że nie powinienem porównywać wiary do niewolnictwa.
Mówią, że nie powinienem całować was w usta jak t.A.T.u..
Mówią, że wystrzelą mnie w kosmos jak Sojuza.
OK, w porządku, w porządku, w porządku, na pewno ty masz rację.

To wszystko wina tych chciwych kolesiów:
szukałem uznania, a oni kazali mi się odpieprzyć.
Teraz obserwuję ich, siedząc na rampie,
związawszy ich i posadziwszy na torach kolejowych;
Jestem pociągiem wyciągającym czterdziestkę,
ale moja adrenalina jeszcze się nie wyczerpała.
Powinienem być stateczny jak De André,
jestem jak raper André: na 3000!,
chętny, żeby skakać po każdej scenie.
W tej klatce szaleńców wszyscy są sępami,
zbierającymi oklaski, owszem, ale takie absurdalne,
jak te, które słychać po lądowaniu.
A ty mi każesz: «Podaj nazwiska», tak, jasne,
doktor Żywago powiedział mi: «Mów ogólnikowo».
A teraz siedzę z elektrodami na głowie,
a Rosjanie wrzeszczą: «No już, bądź grzecznym chłopcem, wycofaj swoje poglądy!».

Mówią, że muszę się uspokoić i wziąć głęboki oddech.
Mówią, że muszę trzymać swojego psa z dala od tego granatowego auta.
Mówią, że nie jest ładnie wywalać piłkarzyki do góry nogami.
W porządku, w porządku. A jeszcze...
Mówią, że nie powinienem porównywać wiary do niewolnictwa.
Mówią, że nie powinienem całować was w usta jak t.A.T.u.
Mówią, że wystrzelą mnie w kosmos jak Sojuza.
OK, w porządku, w porządku, w porządku, na pewno ty masz rację.

Caparezza, ty komunisto, do svidanija.
Caparezza, ty komunisto, do svidanija.