Amelia Andryszczyk - Odrobinę przykro

Gubię za sobą drobne rachunki
Za wdzięk szyk blask
Skrawki papieru
Wiatr w koło rozrzucił
Czy cenę znam?
Nie wiadomo jak i gdzie
Dawno już zgubiłam się
Dla ciebie to pewne, znaczę niewiele
Wiec to chyba na mnie czas
Zrzucam diamentowy płaszcz
A pod nim szarości mojej piękności
Które lubiłeś tak

Odrobinę teraz przykro i
Słyszę tak wyraźnie słowa ich
Jak mówili, że dałby wszystko mi
Miałam naprzód iść niewinnie
Nie obchodzi go już moje imię
Coś się we mnie tli
Przykro odrobinę

Zamglone oczy
Czuję chłód rosy
W końcu łapię świeży tlen
I lewituję nad mych uczuć tłumem
Naprzód niech popchną mnie
Nie wiadomo jak i gdzie
Trochę jeszcze gubię się
Dla ciebie to pewne znaczę niewiele
Więc to chyba na mnie czas
zrzucam diamentowy płaszcz
A pod nim szarości mojej piękności

Odrobinę teraz przykro i
Słyszę tak wyraźnie słowa ich
Jak mówili, że dałby wszystko mi
Miałam naprzód iść niewinnie
Nie obchodzi go już moje imię
Coś się we mnie tli
Przykro odrobinę

Głupio tak wyszło, głupio tak
Kręcę się tu sama
czuję lekki brak
Głupio tak wyszło głupio tak
Zrzucam diamentowy płaszcz
Nie zobaczysz go i tak

Odrobinę teraz przykro i
Słyszę tak wyraźnie słowa ich
Jak mówili, że dałby wszystko mi
Miałam naprzód iść niewinnie
Nie obchodzi go już moje imię
Coś się we mnie tli
Przykro odrobinę