Alessandro Safina - Dicitencello Vuie

Proszę powiedzieć to Pani przyjaciółce,
że utraciłem marzenia i zachcianki.
Bo o niej ciągle myślę,
bo ona jest całym moim życiem.
Ja jej to chciałbym sam powiedzieć,
ale nie potrafię jej tego powiedzieć.

Kocham ją.
Kocham ją bardzo.
Proszę powiedzieć jej to, że nie zapomnę jej nigdy.
To jest namiętność
silniejsza niż łańcuchy,
która dręczy mi duszę
i nie daje mi żyć.

Niech Pani powie jej to, że jest różą majową,
że jest o wiele piękniejsza niż słoneczny dzień.
Z jej ust pachnących fiołkami
chciałbym wreszcie usłyszeć,
że ona jest zakochana we mnie.

Lśniąca łza Pani spadła,
proszę mi nieco zdradzić, o czym Pani myśli?
Tymi słodkimi oczkami
Pani mi się tylko przygląda.
Zdejmijmy tę maskę,
powiedzmy prawdę.

Kocham cię. Kocham cię bardzo.
Ty jesteś tym łańcuchem,
który nie rozerwie się nigdy.
Miłe marzenie, moje zmaterializowane pragnienie,
ja potrzebuję ciebie jak powietrza,
to mi nie daje żyć.