Željko Bebek - Uveni nevene

Rozbiłbym dziś tę tamburę,
z niej płyną tylko smutne dźwięki.

Dla innego założysz dziś biały welon,
i pójdziesz przed ołtarz.

Chłopska we mnie krew i chlubię się tym,
a ty jeśli chcesz, idź sobie z nim.

Czy kiedyś miła przyznasz mu się,
komu najpierw powiedziałaś „tak”?

Hej, niebogo moja, nie wiesz jeszcze,
że będziesz mu całować usta, a myśleć o mnie.

Przywróci cię twe serce naszej młodości,
kiedyśmy się skarbie kochali.

Zwiędłe nagietki, zwiędłe dla mnie,
Boże, powiedz mi, że to nieprawda.