Zdań - Samahubstva

Bačyŭ maŭklivy les
Jak ty syšoŭ ad nas
Pachmurnym dniom.
Bačyŭ, ale maŭčaŭ,
Byccam spyniŭsia čas.
Śpi viečnym snom.
Nie napisaŭ
I nie skazaŭ pra svoj
Cichi adčaj.
Žalbu svaju
Moŭčki zabraŭ z saboj.
Na viek byvaj.

Što narabiŭ ty? Našto
Žyćcio abarvaŭ?
Bol tvoj nie bačyŭ nichto.
Ty nie kazaŭ.
Što ž ty siabie zahubiŭ?
Nas nie spytaŭ.
Pakuty svaje prypyniŭ,
A našy pačaŭ.

Vyjścia nie adšukaŭ,
Žyć nie chacieŭ dalej,
Bol nie ściarpieŭ.
Žalicca ty nia staŭ
I adzinoka
Ŭ turbotach zhareŭ.
Stan unutry ciabie
Nie zaŭvažaŭ nichto,
Nie adčuvaŭ.
Ad blizkaje biady
Nie ŭchiliŭ nichto,
Nie ŭstrymaŭ.

Nakanavana była
Śmierć nie svaja.
Śpi, chaj ukryje ciabie
Maci-ziamla.
Čas nie satre rodnych rys
Tvaru tvajho.
U sercy žałobna haryć
Viečny ahoń.