Upadli poeci - Pewien szary lipcowy dzień

Ref: [NTW]
Pamiętam ten dzień, pamiętam go dobrze
Pamiętam, że tlen był ciężki jak ołów
Pamiętam ten dzień, to był nasz pogrzeb
To, co umarło, nie narodzi się z popiołów... x2

Miało być inaczej, chociaż nikt tak nie mówił
Przelały się tu - z płaczem - hektolitry wódy
Piekło - płytki strumyk, a my w nim
Ciężko się w nim umyć bo to, bo to gwint
Potop kpin, jeśli chodzi o świadomość
No to giń, jeśli chodzi o znajomość
Ktoś mówi, jakby na ucho, "miłość"
Bluwini ubinim to co było
Wydaje mi się, że miłość to tylko
To, co w nas tkwiło i było pomyłką
Wydaje mi się, że było to chwilką
Rzekliśmy "nie", na przekór świata wysiłkom
Ciężkie charaktery i podzielone zdania
Przy użyciu siekiery rzecz do oszlifowania
Przeszłość? tam nie warto, ziom, patrzeć
To odeszło, wiedzieć warto, że na zawsze

[NTW]
Pamiętam ten dzień, pamiętam go dobrze
Pamiętam, że tlen był ciężki jak ołów
Pamiętam ten dzień, to był nasz pogrzeb
To, co umarło, nie narodzi się z popiołów... x2


[Piekielny]
Pamiętam jej jasne włosy i ciemne oczy
Głos, którego nie miałem dosyć, nawet w środku nocy
Bóg liczył nam kroki, diabeł pchał coraz dalej
I gdybym umiał się cieszyć powiedziałbym, że wspaniale
Jest; ale nie, przecież coś tu nie gra
Sen, udało się go znowu przegnać
Pamiętam ten dzień - uśmiechała się do mnie
Obawiam się, że czekała na cokolwiek
"Ludzie boją się uczuć" mówiła ona
Powtarzała, jakby chciała mnie przekonać,
Że strach nie musi mi wiązać nóg,
Ale to tylko alkohol wtedy je wiązać mógł
Zaczęła płakać, ja nie mogłem tego pojąć
Każde poszło inną drogą, ona chciałaby pójść moją
Problem w tym, że wtedy chlałem, mała
I nie pamiętam, czy w ogóle istniałaś...

[NTW]
Pamiętam ten dzień, pamiętam go dobrze
Pamiętam, że tlen był ciężki jak ołów
Pamiętam ten dzień, to był nasz pogrzeb
To, co umarło, nie narodzi się z popiołów... x2

[R-Ice]
Znowu witam cię, choć to nie 40 procent
Trochę czasu już minęło, rozpościeram dźwięku zorzę
Zapisując życie w cyfrowym formacie
Jeszcze jeden, jeszcze raz, utwór nieśmiertelność daje
Zapisane ścieżki, jak pamiątki po nas,
Bo 36 i 6 nie jest normą w grobach
To rozmowa ze mną kiedy nie ma mnie przy tobie
Nawet, gdy wokoło ciemność, słyszysz życie w moim słowie
Kilka monologów, witam, to pamiątki po przeżyciach
Słowa, tusz i kartki słychać, jakbym to miał w żyłach
Kradnę czas i zadumę, parę chwil na przemyślenia
Otwórz oczy, popatrz w górę- kto jest tam, a kogo nie ma?
Możesz poczuć czary, jakbym był teraz przy tobie
Czuć mój oddech jak koszmary, jak to rozdwojenie jaźni
Możesz zamknąć oczy, przy tym otwierając umysł
Czuć muzykę niczym dotyk, mieć tą chwilę dla zadumy

[NTW]
Pamiętam ten dzień, pamiętam go dobrze
Pamiętam, że tlen był ciężki jak ołów
Pamiętam ten dzień, to był nasz pogrzeb
To, co umarło, nie narodzi się z popiołów... x2