Trans-siberian Orchestra - After The Fall

Po upadku

[Teresa]

Czas
Tylko czas
Nie mógł nigdy zabrać mnie od ciebie

I dlaczego
Powinien próbować
Czas nigdy nie dba o to co robimy

On tylko siedzi na gwieździe
I spogląda w dół
Upuszczając swe chwile dookoła
I gdybym mogła życzyć sobie od tej gwiazdy
to dowiedziałabym się o czym marzysz
i poprosiła bym Boga by to spełnił

Chciałam
to powiedzieć
dużo wcześniej nim opadła ciemność
Nocą ja
modliłam się o to
potem myślałam czy Bóg to wszystko słyszał
Bo okazje które miałam dawno już przepadły
i od tej gwiazdy nikt już sobie nic nie życzy
bo tej nocy wydaje się ona bardzo daleko

Próbuję
Próbowałam
Udawać że nie zależy mi
Lecz wtedy
nadchodzi sen
I w każdym śnie znajduję cię

Ale nie chcę by przeszłość rządziła mym życiem
i nie chcę żyć w środku nocy
ale nie chcę widzieć jak twój cień blednie
więc śpię i śnię
choć tego nie rozumiem

Chciałam
to powiedzieć
dużo wcześniej nim opadła ciemność
Nocą ja
modliłam się o to
potem myślałam czy Bóg to wszystko słyszał
Bo okazje które miałam dawno już przepadły
i od tej gwiazdy nikt już sobie nic nie życzy
bo tej nocy wydaje się ona bardzo daleko

Możesz przeżyć swe życie na tysiąc sposobów
ale wszystko sprowadza się do jednego dnia
gdy uświadamiasz sobie, że ci żal
tego czego nie możesz odebrać ale nie możesz zapomnieć
Gdybym mogła po prostu cofnąć się do mego życia
I pozwolić wieczności po prostu odpłynąć

[Beethoven zdaje sobie sprawę, że Teresa nigdy nie przejęła by się jego głuchotą i jest przytłoczony kiedy sobie uświadamia co mogło by się wydarzyć. Aby uśmierzyć ból jego żalu, Przeznaczenie pokazuje mu migawki przyszłości i wielu muzyków dla których będzie inspiracją, i zbudują spuściznę jego muzyki. Potem pokazuje mu ostatnią wizję, w której improwizuje on z muzykami z przeszłości, którymi się inspirował, jak również z muzykami z przyszłości, których będzie inspirował.]