Śliwa - Szkoła uczuć

Cisza między naszymi ustami,
potrafisz tak wymownie milczeć
Chyba nie damy rady naprawić
tego co miało po kres istnieć
Pragnienie Twojego dotyku, pamiętasz?
To było magiczne
Modliłaś się bym Cię nie zranił
Tyle się przypisuję artyście...
Prawdziwi nam kibicowali,
olać tych co na czarnej liście
Szkoda, że miłość kpi z rozsądku i na całe życie mam bliznę
Ta bliskość już daleko stąd,
stałaś się nieuchwytna jak wiatr
a ja kibluję w tej szkole pieprzonych uczuć już ładnych kilka lat
To wszystko jest tak oczywiste, a zarazem skomplikowane
Wszędzie widzę Twą podobiznę i każde spotkanie jest dla mnie ciężarem
Na barach doświadczeń tornister
W tej szkole nie chodzisz na blaue
a wszystkie pieprzone sprawdziany są niezapowiedziane.

Ref.
Pierwsza lekcja, naucz kochać mnie
Druga, powiedz jak i gdzie
A w ostatniej czule szeptaj mi
Chcę zatańczyć z Tobą w uczuć mgle

O, tu nie ma przerwy i jeszcze jedno
Choć ciągle się uczę jej nigdy nie patrzę na nią jak na przedmiot
Uczucia są dla mnie mordercą,
którego spotykam w jej oczach
Ostatnio widuję go często nawet jak jest ciemno po nocach i wiem, że
Już czasu nie cofnę,
Na mój widok już się nie cieszysz
A tak bardzo pragnę znowu Ci szeptać wszystkie zwariowane rzeczy...
O, to "Szkoła Uczuć"
Zapisałem kolejny zeszyt
A teraz mogę go podpalić bo znam go na pamięć nie wierzysz?
Który już raz przerabiam ten chory rozdział?
Palę szlugi i gadam do ścian
Czuję, że się rozpadam a każde wspomnienie Ciebie na dno mnie ściąga!
Przeklinam utwory "Zapach Kobiety",
"Bądź Pewna", "Muszę Cię Poznać"
Eh, kochanie sorry!
Tylko próbuję się z tego wydostać...

Ref.
Pierwsza lekcja, naucz kochać mnie
Druga, powiedz jak i gdzie
A w ostatniej czule szeptaj mi
Chcę zatańczyć z Tobą w uczuć mgle

Zbyt wiele pustych słów i słodkich kłamstw
Brakuję mi tych ust i gorzkich prawd
Zgubiliśmy się znów, ale mam Cię w snach
I nienawidzę się budzić odkąd jestem całkiem sam w tej szkole uczuć.