Sława Przybylska - Okularnicy

Między nami po ulicy
Pojedynczo i grupkami
snują się okularnicy ze skryptami
I z książkami, z notatkami
Z papierami, kompleksami
Itp., itd.
Itp., itd., itd.

Uszy mają odmrożone
Nosy w szalik otulone
Spodnie mają zeszłoroczne, miny mroczne
Taki dzieckiem się nie zajmie
Tylko myśli o Einsteinie
Itp., itd.
Itp., itd., itd.

Gnieżdżą się w akademiku
Mają każdy po czajniku
I nie dla nich dewolaje
I Paryże, i Szanghaje
I nie dla nich bal i ubaw
Ani Lala, ani Buba
Itp., itd., itd.

Tylko czasem przy tablicy
Wiosną jakiś okularnik
Skradnie swej okularnicy pocałunek
Wtem okular zajdzie mgłą
Przemarznięte dłonie drżą
Potem razem w bibliotece
I w stołówce, i w kolejce
Itp., itd., itd.

Wymęczeni, wychudzeni
Z dyplomami już w kieszeni
odpływają pociągami
Potem żenią się z żonami
I potem wiążą koniec z końcem
Za te polskie dwa tysiące
Itp., itd., itd.