Sigh - A Sunset Song

Pogardzaj mną, pozbaw mnie mojej Dumy
(To) było kiedyś mą narzeczoną, gdy płaczę, gdy umieram,
Zostanę zaprzeczony przez swoje zamaskowanie
Tak nikczemne...

Moje oczy, zimne niczym lód
Nikt nie ucieknie od okropnego przeznaczenia
Współczujący, lecz sparaliżowany
Gdy traci się tożsamość, śmierć może być jedyną drogą do wytchnienia dla mnie

Rozszarp mnie aż umrę
Rozszarp mnie, poświęć
Rozszarp mnie i usłysz mój płacz
Rozszarp mnie i zabij moją dumę

Coś będę musiał stracić
By w zamian zyskać prawdę
Coś, czego nie mogę stracić
Nawet jeśli zostanę wykorzystany po śmierci
Coś będę musiał stracić
By w zamian zyskać prawdę
Coś, czego nie mogę stracić
Nawet, jeśli nigdy nie zyskam ukojenia

Nigdy nie uwierzę w te kłamstwa
W nic świętego, nic niebiańskiego
Podczas rozmyślań nad tym delikatnym życiem
Zrezygnuję z bezsensownego oporu

Skończone jest moje życie, wciąż szukam swojej świątyni
Tak długo jak czuję się tak przestraszony
Maska, którą noszę, mój strach nigdzie mnie nie doprowadza
Teraz moje życie jest farsą, której znieść nie mogę

Rozszarp mnie aż umrę
Rozszarp mnie, poświęć
Rozszarp mnie i usłysz mój płacz
Rozszarp mnie i zabij moją dumę

Nie potrzebuję marzeń, w które mam wierzyć
Skoro wiem, że nigdy nie odczuję ulgi
Skoro widzę, że zmyślenie jest oszustwem
Skoro wiem, że nikt nie dzieli mojego żalu

Pogardzaj mną, pozbaw mnie mojej Dumy
(To) było kiedyś mą narzeczoną, gdy płaczę, gdy umieram,
Zostanę zaprzeczony przez swoje zamaskowanie
I czekam na zachód słońca,
Czekam aż słońce zajdzie