Seweryn Krajewski - Na nasze wesele

Na nasze wesele zajedzie kareta
zaprzężona w białe konie,
a pierwszym drużbą będzie poeta -
gitarę chwyci w dłonie,
by śpiewać piękne wiersze o Tobie,
jakich ja śpiewać nie umiem.

Potem ja Ciebie wezmę na ręce,
zaniosę tam, zaniosę tam,
gdzie szczęścia będzie najwięcej.

Weźmiemy z sobą jedynie tom wierszy,
niczego więcej nie chcę,
gdy w lesie na łące usłyszę wśród świerszczy
twoje i moje serce,
będziemy sami jak Adam i Ewa,
raj odkryjemy na nowo.

Ja będę Ciebie nosił na rękach
i śpiewał, i śpiewał, że
na świecie tyle jest piękna.