Paulla - To co dał nam świat

Mieliśmy dla siebie tyle chwil,
przed nami otwierał się świat
i anioł nadziei przy nas był,
a los był z nami za pan brat.

Ty przyszłaś jak pierwsza letnia noc
i wniosłaś pogodę w me dni,
więc każdy odkryty szczęścia ląd,
imieniem zwałem twym.

To, co dał nam świat, niespodzianie zabrał los,
dobre chwile skradł, niosąc w zamian bagaż zwykłych trosk.
To, co dał nam świat, to odeszło z biegiem lat.
Cóż wart jest dziś niewczesny żal,
że los wziął to, co dał?

Nie znałam przy tobie srogich zim,
barwami rozkwitał nam mrok.
Gdy owoc dojrzewał w sadzie twym,
to giął gałęzie do mych rąk.

Nie chciałeś od życia wiele brać,
radości dzieliłaś na pół,
a smutkom patrzyłaś sama w twarz,
gdy czasem przyszły tu.

To, co dał nam świat…