Meg Myers - Motel

Jesteś słaby, załamany w motelu
Mrugasz, łzy opadają na dół, na dół, na dół
I jesteś wolny, wolny we własnym piekle
Mówisz, niech ktoś mnie wypuści na zewnątrz, na zewnątrz, na zewnątrz

I nie mogę powstrzymać tego bólu, on tylko się wzmaga
Powiedz mi czemu czuję się taka samotna
I nie mogę dalej walczyć z tym uczuciem
Pokaż mi po co tak naprawdę żyję

Chcę kochać, chcę żyć, chcę oddychać, chcę dawać
Ale to jest trudne i jest ciemno i jesteśmy skazani na klęskę od początku
Chcę kochać, chcę żyć, chcę oddychać, chcę dawać
Ale to jest trudne i jest ciemno i rozpadam się na kawałki

Twoje marzenia powoli obracają się przeciwko tobie
Twoje stopy zapadają się w ziemię
I krwawisz, nagi w czarnym pokoju
Krzyczysz, niech ktoś mnie wypuści na zewnątrz, na zewnątrz, na zewnątrz

Chcę kochać, chcę żyć, chcę oddychać, chcę dawać
Ale to jest trudne i jest ciemno i jesteśmy skazani na klęskę od początku
Chcę kochać, chcę żyć, chcę oddychać, chcę dawać
Ale to jest trudne i jest ciemno i rozpadam się na kawałki

"Jak to się stało, że większość Twoich piosenek jest smutna?"
"Wiesz co, nie wiem, mam kilka, które nie są smutne
Przedstawiają one beznadziejne, totalnie beznadziejne sytuacje
I reszta nie jest smutna, one są po prostu życiowe
Nie uważasz, że życie jest smutne
Ale dzięki uznaniu tego smutku, możesz odstawić go na bok i być szczęśliwym z faktu, że czasami jesteś szczęśliwy"*

Chcę kochać, chcę żyć, chcę oddychać, chcę dawać
Ale to jest trudne i jest ciemno i jesteśmy skazani na klęskę od początku
Chcę kochać, chcę żyć, chcę oddychać, chcę dawać
Ale to jest trudne i jest ciemno i rozpadam się na kawałki

*cytat Townesa Van Zandta