Marcin Rozynek - Wielka przeprawa

Gdy niebem goni wiatr a ziemią czas
Pył się rozsiał świat tylko jedną zjadł twarz
W pustym domu przez sen mieszkam z sobą jak cień
I gdy pod drzwi podchodzą źli zapadam się

Z nim będziesz stał, z nim stopą dotkniesz skał
Z nim zgubisz wzrok, za nim stracisz smak
Nim zechcesz przejść przez nieznajomy świat
Oderwij się ślepo leć do gwiazd

Tu noc oblewa sen u Ciebie dzień
W przedpokoju ruch dzwonek dzwoni jak duch
W drzewach rośnie las błądzi rozum wśród głów
I gdy chcesz zatrzymać mnie zapadam się