Kabaret Potem - Zmodernizowana Calineczka, czyli biografia Zdzisi

Chrabąszcz, Kret i Ropuch sobie wymyślili,
Że są bardzo ładni; że są bardzo mili.
Śliczne młode dziewczę upatrzyli sobie:
MNIE se upatrzyli. Co ja teraz zrobię?!

Mała Calineczka,
Mała jak laleczka,
Czerwone usteczka!
W sam raz
Dla nas!

By ich diabli wzięli! By ich kundel zmoczył!
Jak się na nich patrzy, lepiej zamknąć oczy!
Ale mimo klątwy każdy z nich uważa,
Że ja z nim akurat pójdę do ołtarza!

Mała Calineczka,
Mała jak laleczka,
Czerwone usteczka!
W sam raz
Dla nas!

Jeju, jeju, rety! Trzeba się ratować,
Bo mnie gotów który zaraz pocałować!
Zatem dam zadanie,
Że ten mnie dostanie,
Który granat połknie
I w ognisku stanie!

Mała Calineczka,
Mała prochu beczka,
Mała jak zawleczka!
Może być huk...

Calineczka: Może ktoś spróbuje?
Chrabąszcz: No, ja rezygnuje...
Kret: A mnie od dzieciństwa granat nie smakuje...
Ropuch: A ja dziś nie w formie. Może jutro będę...
Calineczka: Poćwicz na petardach! A ja sobie siędę!

Mała Calineczko, powstań!
Przyszła chwila rozstań.
Starą panną zostań...
Bez posagu...
Z kompleksami...
Po czterdziestce...