Izabela Trojanowska - Niebo nad Warszawą

Poniedziałek, siódma rano
Ciągle kocham cię
Całe niebo nad Warszawą
Znów do góry dnem
Na ulicach ludzie tłoczą się jak foki
Wyrzucone na kamienny brzeg

Samochody w korkach mokną
Długo będą stać
Monotonny huk za oknem
Nie pozwala spać
I nie znajdę chyba w żadnym horoskopie
Jak to długo może jeszcze trwać

Ze mną bądź - powiem
Ze mną bądź - tak, chcę
Długo jak się da
Tylko ty i ja

W radiu pełno polityków
Naprawiają świat
Wczoraj w nocy do Bałtyku
Meteoryt wpadł
Odnajduję puste miejsce na poduszce
Gdzie po tobie ciepły został ślad

Ze mną bądź - powiem
Ze mną bądź - tak, chcę
Długo jak się da
Tylko ty i ja

Nad poranną pierwszą kawą
Będę czekać, aż
Skrawek nieba nad Warszawą
Znowu będzie nasz

Ze mną bądź - powiem
Ze mną bądź - tak, chcę
Długo jak się da
Tylko ty i ja