Hana Pestle - Start to like this

Tego poranka już więcej niezdezorientowana
Niż jakiegokolwiek poranka wcześniej
A nakładające się ściany
Śmieją sie teraz histerycznie

Posprzeczałam się z lustrem
O słuszność tego snu

Wiesz, że nic, co widzisz nie jest rzeczywiste
Na pewno, to nie może być rzeczywiste

Muszę wstać, wydostać się stąd
Myślę, że zaczyna mi się to podobać
To jest całkiem zabawne walczyć ze strachem
Myślę, że zaczyna mi się to podobać

Uciekałam, przez ręce podłogi
Rzuciły się na mnie z pazurami
Jak piasek pod oceanem
I potwory z głębi

Wiesz, że nic, co widzisz nie jest rzeczywiste
Na pewno, to nie może być rzeczywiste

Muszę wstać, wydostać się stąd
Myślę, że zaczyna mi się to podobać
To jest całkiem zabawne walczyć ze strachem
Myślę, że zaczyna mi się to podobać

Muszę wstać, wydostać się stąd
Myślę, że zaczyna mi się to podobać
To jest całkiem zabawne walczyć ze strachem
Myślę, że zaczyna mi się to podobać

Muszę wstać, wydostać się stąd
Myślę, że zaczyna mi się to podobać
To jest całkiem zabawne walczyć ze strachem
Myślę, że zaczyna mi się to podobać