Gontyna Kry - Pod sztandarem Gromowładnego

Zamarłem w bezruchu
Wsłuchany w tętno swego pulsu...
Usłyszałem bicie młota Gromowładnego,
Które nadawało rytm mojemu sercu
Orlopióry wicher zmącił głuszę
Nocna czerń zgęstniała bardziej
Jakby strzegąc swych arkanów nieprzystępnych

Zasnąłem w myślach...

Muszę stawić opór swoim ułomnościom
Pokonać strach, sprostać śmierci
Aby żadna nie spłoszyła mnie trwoga
Dominując będę panem losu mego wroga

Brnę w swych myślach...

Przed oczami wciąż mam obraz pojednania,
Rytualnej pieśni i ofiary danej bogu wojny
Teraz stoję wpatrując się w szarość blasku
Wyczuwając narastające napięcie w ciszy
Zaciskam pięść, dajac znak
Podnoszę broń, wnet rozlega się bojowy ryk
Pod sztandarem Gromowładnego
Podążamy ku zwycięstwu