Fferyllt - Yule (Йолль)

Mocne wiosła uderzają w fale,
Północny wiatr niesie okręty,
W kierunku domu rząd siwowłosych wojowników,
Zostawiając obcy ląd daleko za sobą

Pazerna chmara kruków krążyła
Pod osłoną nocnych chmur
Śpiące wybrzeże zostało pokryte, jako czarnym skrzydłem,
Cieniami straszliwych smoczych głów.

Niczym wicher jechaliśmy pod szkarłatnym księżycem,
Nie liczyliśmy pokonanych wrogów.
Przez naszą moc zdobyliśmy cześć i chwałę
Obcych wybrzeży zmiecionych w pył

Z pochwach odpoczywa teraz lodowata stal,
Niebo zmieniło swój krwisty odcień.
Odganiając ze wzroku stada kruków
Ładownie są wypchane winem i monetami.

Zimowe słońce świeci poprzez chmury,
Rzuca promień na pokryty śniegiem fjord,
Silny wiatr przedziera żagle
Zabiera nasze drakkary w rodzime stromy

Przywiązane żony z synami nas spotkają,
Troll skryje się w górskim jarze,
Z językami zimowego stosu, dosięgającego nieba,
Święto Jul teraz się rozpoczyna!

Znów napełnią się nasze misy,
Obce wino płynie, niczym rzeka.
Pijaństwo znów pochłonie nasze głowy.
Posępny śpiewaku, zaśpiewaj dla nas!

I przez wieki struny skalda będą śpiewać
O naszych śmiałych podbojach.
Lecz bogowie znów wybrali dla nas runy wojny,
Ich dusza nigdy w nas nie ustanie!

Znów wschód przybiera szkarłatne barwy,
Znów opuścimy swe domy na długo
Świat będzie wstrząśnięty naszą potęgą,
Znów maszerujemy po zwycięstwo!