Energy Level Low - Syndrom złamanego serca

Ulice znają czas i sposób walki z myślami, gdy z kręgosłupa płynie prymitywny żal,
Obawy, lęki, ogarnięty wstydem on sam wiedzieć wiele chciał,
Gdy każdy oddech bolał jak rok, w sercu trumna pulsuje pompując ściek,
Gdy krew zlewała się ze łzami to wiedział, że w banale topił się,

I nie mów mi, że każdy czuje tak samo,
Bo nigdy nie możesz porównać problemów,
I nie mów mi, że każdy jest taki sam,
Jeśli po prostu nie potrafisz ocenić,

A on wciąż wierzy, że nadejdzie taki dzień gdy pomiesza rzeczywistość z urojeniami, wie, że,
To jest jedyne wyjście, w autosugestii moc na zawsze pogrążyć się,
Bo wie też, że jest za slaby by poradzić sobie z gównem, które spadło mu na ryj,
Wie, że z niechęci do siebie może zbudować mentalną fortecę,

I nie wam wszystkim decydować,
I nie wam dana rola Boga,
I nie wam wszystkim decydować,
I oceniać, szykanować, chce przearanżować świat,

Dokonując profanacji, najpiękniejszych świata słów,
Dokonując degradacji, przypadkowych ofiar głów,
Wirus wszedł już do komórek i opętał każdy port,
Amplituda postrzegania,
Lepiej wypierdalaj stąd,

A dużo was tu kiedy każda twarz, przypomina mi godziny lata, zapach chwil,
To z jednej strony śmieszne, z drugiej patologiczne, gdy aromat moczu Budzi bardzo szybki serca rytm,
Za wiele w głowie mojej siedzi stworów, które mowie ci potrafią świetnie role swoje grać,
Parę lat temu podniesiono kurtynę, twarzo-mózgo-maski wiedzą dobrze co się teraz może stać,

A on już dawno zapomniał być sobą,
Nie rządzisz już myślami, one rządzą tobą,
A on już dawno zapomniał być sobą,
Nie rządzisz już myślami, one rządzą tobą.

Pamiętam jak tam stał,
Pamiętam twarz, smutek,
Widziałem żal, widziałem wstyd,

A ty lepiej poszukaj winy w sobie,
A ty lepiej wybierz inną drogę,
A ty lepiej zejdź mu teraz z oczu,
A ty lepiej schowaj zbuduj wehikuł czasu,

Pamiętam jak tam stał,
Pamiętam twarz, smutek,
Widziałem żal, widziałem wstyd,
Pamiętam jak tam stał.