Circle Of Dust - Night Fall

,,Gdzie zmierzamy...
użyj wyobraźni"

[Wtedy] głęboko w ciemności bez formy i pustki,
Unoszący się duch Boga,
Człowiek wkrótce przeznaczony tylko na śmierć,
Upadły przez oszustwo,

[Teraz] mieszkaniec w granicach molarności,
Trzymająca w napięciu ręka rozpaczy,
Dziecko prochu wydęta wiatrem niedoli,
Gapiąc się w niezbadaną przyszłość,

[Kiedykolwiek] ponownie noc zapada się w zaciemnienie naszego świtu,

Cisza naszych ust znów zasięga się przed szkodą,
Dziecko doświadczenia potomek bólu,
Rany egzystencji zostawiają blizny, które oznaczają,

Pokryta bliznami ręka uzdrowienia czeka rozciągnięta z nieba,
Dla tych, którzy woleliby wybrać dopuszczenie,

Łańcuchy uwięzi kajdany strachu,
Na zawsze zerwane dla tych, którzy czerpią blisko,
Z burzy do schron z ciemności do światłą,
Model skrzydeł cień przystani z upadającej nocy.