Antoni Muracki - A gdyby jeszcze

A gdyby jeszcze raz nam przyszło,
naiwnym dzieciom swej epoki
znaleźć w swym kraju dom nad Wisłą,
tu stawiać pierwsze swoje kroki?
w krótkich spodenkach wyobraźni
na nowo cieszyć się młodością
tacy dziecinni, nieporadni…
a co zrobimy z tą wolnością?

A gdyby jeszcze raz nam przyszło,
w epoce błędów i wypaczeń
mieć w domu obcy raj nad Wisłą,
przywracać słowom blask ich znaczeń,
pogardzać kłamstwem i małością,
odkrywać karty, szukać sedna?
cośmy zrobili z tą wolnością,
że tak nam dzisiaj niepotrzebna?

A gdyby jeszcze raz nam przyszło,
grać w klasy, skakać po kałużach,
biało-czerwoną, niezawisłą
w codzienność naszych kłótni nurzać
gdyby tak ona w nas utkwiła,
klątwą, wyrzutem, smakiem winy…
co nam ta wolność uczyniła,
że dzisiaj tak się jej boimy?

A gdyby jeszcze raz nam przyszło,
na zwiewny płaszczyk kruchych marzeń
zamienić ten nasz dom nad Wisłą,
cofnąć wskazówki na zegarze,
pokonać gniew i wyzbyć złości,
i dom urządzić – ten najświętszy
co przyjdzie zrobić dla wolności,
gdy znów zaczniemy do niej tęsknić?