Zacier - Wschód słońca nad Brudownikiem

Poranek zmącony echami dyżuru
Ulga, że jednak jutro nastało
Wczoraj tęskniłem za swoim ogrodem
Wczoraj tak mało się podobało

Jednocześnie prasować i lepić pierogi
To taka specjalność, nikt nie docenia
I tylko duchy wdzięczne się snują wśród zakamarków szpitala

Duchy chodzą po szpitalu, zaglądają do pokojów
Roztargnione się krzątają, swoje tajemnice mają

La la la, la la la
La la la la la la
La la la, la la la
La la la la la la

Psy szczekają, ja podążam wytrwale
Czasem utknę na dłużej, czasem burza piaskowa
Przysypie i [??] i wszystko od nowa dzieje się jak wątła życia mandala

Choć czasem ktoś głupi z butami wejdzie
I zdepcze wulgarnie dobre intencje
To zawsze nadzieja nowa się rodzi
Nad Brudownikiem wschód słońca

Duchy chodzą po szpitalu, zaglądają do pokojów
Roztargnione się krzątają, swoje tajemnice mają

La la la, la la la
La la la la la la
La la la, la la la
La la la la la la

Duchy chodzą po szpitalu, zaglądają do pokojów
Roztargnione się krzątają, swoje tajemnice mają

La la la, la la la
La la la la la la
La la la, la la la
La la la la la la
La la la, la la la
La la la la la la
La la la, la la la
La la la la la la