Soboń - Wymarzenia

Miałem kiedyś piękny dom i sad
Lecz ktoś mi z tego sadu, wciąż jabłka kradł
W moim wymarzonym domku
Gdzie on jest nie wiem
Zbudowany był od początku
Miłością i gniewem

Czemu znowu patrzysz na mnie
Jakbym zrobił złego coś
Słyszę słowa, nic nie warte
Ściskam w dłoniach, czystą złość
Odpuść już, pozwól marzyć
Bo bez marzeń, nie ma nic
Przestań być, pozwól marzyć
Bo bez marzeń, nie ma być

Zagubiłem się w wielkim mieście
I tobie wreszcie coś dam
Bo na drzewie jak liść szeleszcze
Kiedy spadnę będę sam

Mam od dawna piękny dom i sad
Oplecione cegły bluszczem, jak nasze dłonie, w złotym lustrze
W moim wymarzonym domku
Gdzie on jest nie wiem
Zbudowany jest od początku
Miłością do ciebie

Zagubiłem się w wielkim mieście
I tobie wreszcie coś dam
Bo na drzewie jak liść szeleszcze
Kiedy spadnę będę sam
Mi daj mi daj mi daj
Serce z kwiatów

Mi daj mi daj mi daj
Serce z kwiatów

Mi daj mi daj mi daj
Serce z kwiatów

Mi daj mi daj mi daj
Serce z kwiatów