Sara James - Grawitacja ściągnęła mnie w dół - Mała Syrenka

Patrzę na niebo i piasek, i słońce, o tam w zenicie!
Jestem na lądzie, bo tak miało być, pławię się w zachwycie!
Zaraz świata spróbuję, ach! Już go czuję!
Chciałam też wstać, grawitacja ściągnęła mnie w dół.
Patrzę jak ogień, ogrzewa i świeci, tu gdzie się mieszka.
Chcę go pogłaskać, on *au* parzy mnie, teraz wiem, podeszłam
chyba za blisko, dziwi mnie wszystko.
Świat jest cudowny, choć są też przeszkody,
a wtedy się rzucam jak ryba bez wody.
Chciałem też wstać, grawitacja ściągnęła mnie w dół.
Czy tu czeka nas cierpienie? Co za dziwny świat?
Niełatwe będzie wynurzenie, teraz, Ariel, pora wstać!
Ciśnie skorupa, do której mnie tu z całych sił wpychają,
jakieś muszelki na końcach mam nóg, i mnie uwierają.
W końcu dziś, zamiast marzeń, płynie ciąg zdarzeń, gorących wrażeń.
Tam w progu stanie on! Dawno to, w głowie mam!
I na pamięć słowa znam, bo wiem, jak bardzo chcę!
To cios, zły los, kiedy ceną jest głos, który był i znikł.
To wybór mój i nie zmieni go już, teraz nic, i nikt.
Lęk w sercu gości, znak samotności, czuję, że znów
grawitacja ściągnęła mnie w dół.