Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Roberto Vecchioni
Roberto Vecchioni - Celia De La Cerna
Celia De La Cerna
Tekst dodał(a): janumir
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Riccardo
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): janumir
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Non scrivi più
e non ti sento più,
so quel che fai
e un po' ho paura, sai.
Son senza sole
le strade di Rosario,
fa male al cuore
avere un figlio straordinario:
a saperti là
sono orgogliosa e sola,
ma dimenticarti...
è una parola...
bambino mio,
chicco di sale,
sei sempre stato
un po' speciale,
col tuo pallone,
nero di lividi e di botte,
e quella tosse, amore,
che non passava mai la notte;
e scamiciato, davanti al fiume ore e ore,
chiudendo gli occhi,
appeso al cuore.
O madre, madre,
che infinito, immenso cielo
sarebbe il mondo
se assomigliasse a te!
Uomini e sogni
come le tue parole,
la terra e il grano
come i capelli tuoi.
Tu sei il mio canto,
la mia memoria,
non c'è nient'altro
nella mia storia;
a volte sai,
mi sembra di sentire
la "poderosa"
accesa nel cortile:
e guardo fuori:"Fuser,
Fuser è ritornato",
e guardo fuori, e c'è solo il prato.
O madre, madre,
se sapessi che dolore!
Non è quel mondo
che mi cantavi tu:
tu guarda fuori,
tu guarda fuori sempre,
e spera sempre
di non vedermi mai;
sarò quel figlio
che ami veramente,
soltanto e solo
finché non mi vedrai.
e non ti sento più,
so quel che fai
e un po' ho paura, sai.
Son senza sole
le strade di Rosario,
fa male al cuore
avere un figlio straordinario:
a saperti là
sono orgogliosa e sola,
ma dimenticarti...
è una parola...
bambino mio,
chicco di sale,
sei sempre stato
un po' speciale,
col tuo pallone,
nero di lividi e di botte,
e quella tosse, amore,
che non passava mai la notte;
e scamiciato, davanti al fiume ore e ore,
chiudendo gli occhi,
appeso al cuore.
O madre, madre,
che infinito, immenso cielo
sarebbe il mondo
se assomigliasse a te!
Uomini e sogni
come le tue parole,
la terra e il grano
come i capelli tuoi.
Tu sei il mio canto,
la mia memoria,
non c'è nient'altro
nella mia storia;
a volte sai,
mi sembra di sentire
la "poderosa"
accesa nel cortile:
e guardo fuori:"Fuser,
Fuser è ritornato",
e guardo fuori, e c'è solo il prato.
O madre, madre,
se sapessi che dolore!
Non è quel mondo
che mi cantavi tu:
tu guarda fuori,
tu guarda fuori sempre,
e spera sempre
di non vedermi mai;
sarò quel figlio
che ami veramente,
soltanto e solo
finché non mi vedrai.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieNie piszesz już
i nie czuję cię już,
wiem co robisz
i trochę boję się, wiesz.
Bez słońca są
ulice Rosario,
cierpieniem jest dla serca
mieć niezwykłego syna.
Wiedz tam, że
jestem dumna i samotna,
ale zapomnieć ciebie...
jest jedno słowo...
moje dziecko,
ziarnko soli,
byłeś zawsze
szczególny,
ze swoją piłką,
czarny od siniaków i guzów,
i ten kaszel, kochanie,
który nie mijał nigdy w nocy,
a koszulina leżąca godzinami nad rzeką,
zamykając oczy (widzę ją)
wiszącą w sercu.
O matko, matko,
nieskończonym, olbrzymim niebem
byłby świat,
gdyby był podobny do ciebie.
Ludzie i marzenia
jak twoje słowa,
ziemia i zboża
jak włosy twoje.
Ty jesteś moim śpiewem,
moją pamięcią,
nie ma niczego innego
w mojej historii.
Nieraz wiesz,
wydaje mi się, że widzę
naszą lampę
zapaloną na podwórku
i patrzę :”Fuser,
Fuser wrócił!”
i patrzę a tu jest tylko trawnik.
O matko, matko,
gdybym wiedział, co to ból!
To nie jest ten świat,
o którym mi śpiewałaś.
Spoglądaj
zawsze spoglądaj
i zawsze spodziewaj się
kiedyś mnie zobaczyć.
Będę tym synem,
którego naprawdę kochasz,
tylko i wyłącznie
dopóki mnie nie zobaczysz.
i nie czuję cię już,
wiem co robisz
i trochę boję się, wiesz.
Bez słońca są
ulice Rosario,
cierpieniem jest dla serca
mieć niezwykłego syna.
Wiedz tam, że
jestem dumna i samotna,
ale zapomnieć ciebie...
jest jedno słowo...
moje dziecko,
ziarnko soli,
byłeś zawsze
szczególny,
ze swoją piłką,
czarny od siniaków i guzów,
i ten kaszel, kochanie,
który nie mijał nigdy w nocy,
a koszulina leżąca godzinami nad rzeką,
zamykając oczy (widzę ją)
wiszącą w sercu.
O matko, matko,
nieskończonym, olbrzymim niebem
byłby świat,
gdyby był podobny do ciebie.
Ludzie i marzenia
jak twoje słowa,
ziemia i zboża
jak włosy twoje.
Ty jesteś moim śpiewem,
moją pamięcią,
nie ma niczego innego
w mojej historii.
Nieraz wiesz,
wydaje mi się, że widzę
naszą lampę
zapaloną na podwórku
i patrzę :”Fuser,
Fuser wrócił!”
i patrzę a tu jest tylko trawnik.
O matko, matko,
gdybym wiedział, co to ból!
To nie jest ten świat,
o którym mi śpiewałaś.
Spoglądaj
zawsze spoglądaj
i zawsze spodziewaj się
kiedyś mnie zobaczyć.
Będę tym synem,
którego naprawdę kochasz,
tylko i wyłącznie
dopóki mnie nie zobaczysz.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):