Residente, Silvia Pérez Cruz & Penélope Cruz - 313

[Wejście]
Słowa nie mają znaczenia
Jeden, dwa (dwadzieścia cztery), trzy, cztery, pięć, sześć, siedem, osiem

[Zwrotka 1: Penélope Cruz]
Jesteśmy jak zwinięta nitka, która się rozplątuje, która się rozluźnia
Sznur, który się odwiązuje, by odkryć dzień z otwartymi oczami
Urodziliśmy się i nauczyliśmy być dziećmi czasu
Tak jak ślimaki uczą się być z brzegów
Nauczyliśmy się biec obok niekończących się sekund
Ponieważ będą one istnieć, gdy nas już nie będzie
Nic się nie zatrzymuje
Ani solidność olbrzymiego kamienia się nie zatrzymuje
Ponieważ świat, w którym żyje, obraca się wokół niego
A jeśli świat się porusza, wszyscy się poruszamy
Dlatego trzeba umrzeć, aby inni się narodzili
Żeby nic nie przestawało, żeby wszystko zawsze zaczynało
Ale wszystko, co się zaczyna, w pewnym momencie przestaje istnieć
Dlatego trzeba żyć, niczego nie przegapiając, nie mrugając
Tak jak okna nie mrugają, aby przyjąć słońce
Aż serce wybuchnie
Aż będą musieli nas wyciągnąć z imprezy
Aż zapomnimy, że rzeczy kończą się
Żeby nigdy nie było zawsze, żebyśmy byli nieskończeni

[Zwrotka 2: Residente]
Chcę, żeby twój klatka piersiowa była moim łóżkiem
Twoje ramiona i nogi były moimi gałęziami
Plaża opierająca się na włosach twoich fal, na piasku twoich pleców
I kierunki się ustalają
W spojrzeniu twoich oczu, bo nigdy się nie kończą
Otwierasz je, a ja się roztrzaskuję
Chmury się rozpadają, iskry strzelają
I podróżowałem, gdy mnie zobaczyli
Bo są jak niebo, które się otworzyło
Bo nigdy nie są puste
Są pełne prądów, jak gdy rzeka wylewa
Jesteś jedyny raz
Wystrzeliwasz jak pistolet
Jesteś z tych, którzy odważyli się
Jak wszystkie usta, których moje pocałunki poznawały
Odkryliśmy się jak solo na rekincie
Tak jak słońce odkrywa poranki instynktownie
Obraca planeta
Z gwiazdami, kometami, puścić hamulce roweru
Podczas gdy niebo się rozrywa paletą fioletowych barw
Złapać pełną falę
Z tym, co przyjdzie
Otworzyć usta i pozwolić, by śnieg roztopił się na moim języku
I byłem tym, czym będę i kim jestem
Chociaż nie chciałbym, wczoraj jest dzisiaj
Byłem tym, czego mi brakowało powiedzieć
Jestem z miejsc, do których nadal chcę pójść
Bo każda sekunda jest prorokiem
Tego, co obiecuje horyzont
Lepiej niech czas nas goni
Z tobą robię to, co mówi chwila
[Refren: Residente & Silvia Pérez Cruz]
I nie chcę, żeby się skończyło
Jesteś tyle, że nie mieścisz się
Gdy czuję, że wieczory się zbliżają
Mam nadzieję, że zakończenia zapomną się kończyć
I nie chcę, żeby się skończyło
I nie chcę, żeby się skończyło
Jesteś tyle, że nie mieścisz się
I nie chcę, żeby się skończyło (I nie chcę, żeby się skończyło)
Nie chcę, żeby się skończyło
Jesteś tyle, że nie mieścisz się, że nie mieścisz się
Jesteś tyle, że nie mieścisz się
Nie chcę, żeby się skończyło
Jesteś tyle, że nie mieścisz się
Jesteś tyle, że nie mieścisz się

[Zakończenie: Silvia Pérez Cruz]
Chcę, żeby się skończyło
Chcę śpiewać z tobą
Chcę śpiewać z tobą
Ooo.