O.S.T.R. - Idę w Świat

Idę w świat by odnaleźć swe miejsce na ziemi,
Żyć się chce, nawet gdy ludzie w dobrych radach niemi.
Sami w sobie uwięzieni, ja dbam o wolność,
Czego szukam, krainy gdzie zwalczę ułomność.
Bo zatraciłem skromność a teraz chcę odzyskać,
Przyglądam się z bliska i co widzę zjawiska,
Ludzi opartych na zyskach, liczą na szczęście,
Tyrają coraz więcej, a życie na złość cięższe.
Gdzie ta miłość, o której mówi się tak lekko?
Wiadomo się upada, chce się upaść miękko.
Lecz podnieść idzie się nie prędko - taka reguła,
Czy przez to, że wciąż szukam odnajdę ten pułap?
Tu już nie ma odwrotu, krótka chwila na refleksje,
Świat dał mi już lekcję, z lekcji wnioski są kiepskie.
Więc chcę znaleźć swoje miejsce, w świat wyruszam,
Przewinienia skruszam, a czas nerwy wysusza,
By znaleźć większa pokusa niż w ogóle nie szukać,
Świat jest wielki i na wiele sposobów błędy wymusza.
Gdzie ta atrakcja która sprawia satysfakcję?
Wysyłam w konferencję swój świat jak w delegację.

Chciałbym odnaleźć swego świata kres,
Bym mógł poczuć czym tak naprawdę szczęście jest.
Chciałbym odnaleźć takie miejsce tu,
Gdzie w każdej chwili mógłbym powrócić znów.
Chciałbym odnaleźć swego świata kres,
Bym mógł poczuć czym tak naprawdę szczęście jest.
Chciałbym odnaleźć takie miejsce tu,
Gdzie w każdej chwili mógłbym powrócić znów.

To co było wczoraj jutro ponowi znaczenie,
Tego co było wczoraj jutro przecież nie zmienię.
Czy czekać na zbawienie czy wyjść mu na przeciw?
Podążam za przeznaczeniem więc wybrałem punkt trzeci.
Łódź, Szczecin, Berlin, Paryż, Waszyngton, Moskwa,
W każdym mieście, każdy zwrot zmienia swoją postać.
Ja chcę w Łodzi pozostać, szukając plusów u siebie.
Tu szanse największe bo o ulicy nic nie wiem.
Jest za wcześnie by mówić o tym, myśleć o tym,
Bo rzecz ta zakręcona jak na włosach papiloty.
Prosty motyw, co prostym nie będzie w praktyce.
Następna zasada - jak mam czym to się szczycę,
Chcę znaleźć szczęścia matryce i wciąż szukam.
Spostrzeżenia dukam, mój świat moja szalupa.
Przyjaciół grupa, co za cel wybrała ten punkt.
Odnajduję grunt gdzie niezrozumiały mój bunt,
Rośnie wartość jak funt, życia spokój,
W tym myślenia toku patrząc przez pryzmat hip-hopu.
Niby prosty nurt mimo jego wielkości,
Liczy się detalny hurt, co życie uprości

Chciałbym odnaleźć swego świata kres,
Bym mógł poczuć czym tak naprawdę szczęście jest.
Chciałbym odnaleźć takie miejsce tu,
Gdzie w każdej chwili mógłbym powrócić znów.
Chciałbym odnaleźć swego świata kres,
Bym mógł poczuć czym tak naprawdę szczęście jest.
Chciałbym odnaleźć takie miejsce tu,
Gdzie w każdej chwili mógłbym powrócić znów.