Nazim Khaled - Je suis une femme seule

Nie trzeba płynąć statkiem, aby móc stać się rozbitkiem
Lub żyć z stopami w wodzie, żeby nauczyć się pływać
W oceanie ciszy
Z falami obojętności
Szukam wyspy również zdewastowanej
Żeby przycumować

Gdzie indziej nie jest piękniej
Ludzie nie są lepsi
Lecz będę musiała sobie pójść
Kiedy miałam jeszcze serce
Coś o czym mógłabym pomarzyć, znaleźć

Jestem samotną kobietą
Jestem samotną kobietą
Nie mam do kogo się odezwać
Nie wiem, gdzie jeszcze mógłabym pójść

Jestem samotną kobietą
Jestem samotną kobietą
Którą niesie ze sobą miasto
Znoszę moje odosobnienie
Tak jak noszę się na codzień

Nie trzeba lecieć samolotem, aby czuć, że się unosisz
Chciałabym jedynie odrobinę pasji
Aby szczyptę jej dodać do biegu moich lat
Żeby lecieć ku samotności
Straciłam tyle wysokości
Szukam wyspy także na pustyni
Żeby mieć trochę powietrza

Wiosną rosną kwiaty
Lecz kwiaty w końcu zwiędną i
Będę musiała sobie pójść
Kiedy będę miał jeszcze serce

Coś do pomarzenia, do udowodnienia

Jestem samotną kobietą
Jestem samotną kobietą
Nie mam do kogo się odezwać
Nie wiem, gdzie jeszcze mógłbym pójść

Jestem samotną kobietą
Jestem samotną kobietą
Którą niesie ze sobą miasto
Znoszę moje odosobnienie
Tak jak noszę się na codzień

Ah...

Przeszłam, przeszłam
Tyle gór
Mówiłam, mówiłam
Że chcę, żeby mnie leczono
Trzebaby, trzebaby żeby ból wygrał

Przeszłąm, przeszłam
Tyle gór
Mówiłam, mówiłam
Że chcę, żeby mnie leczono
Trzeba by, trzeba by żeby ból wygrał

Jestem samotną kobietą
Jestem samotną kobietą
Nie mam do kogo się odezwać
Nie wiem, gdzie jeszcze mógłbym pójść

Jestem samotną kobietą
Jestem samotną kobietą
Którą niesie ze sobą miasto
Znoszę moje odosobnienie
Tak jak noszę się na codzień