Natalia Jimenez - Cállate

Ucisz się, spal wszystko swym językiem
Ucisz się, zważ na to, że księżyc się kurczy
Ucisz się i ostatni raz skryj mnie w swych ramionach
Ucisz się, bo słowa są teraz zbędne
Zamilcz i zbliż się, by podziwiać nasze dzieło
Teraz wiem, że rozmową przypadkowo niszczymy wszystko

Ucisz się, pozwól wejść milczeniu
Nadszedł moment, by zaakceptować,
że nie pozostało nic do uratowania
Po prostu spójrz na mnie
Nasz czas się skończył
Ale przynajmniej możemy zakończyć to
Bez większej dawki bólu, nie rozpaczając
Bez dalszych wymówek, nie szukając
W żadnym z nas win

Ucisz się, w imię naszych wspomnień
Ucisz się, właśnie teraz, gdy jeszcze jesteśmy przy zdrowych zmysłach
Ucisz się i poczuj to, czym jesteśmy ostatni raz

Ucisz się, pozwól wejść milczeniu
Nadszedł moment, by zaakceptować,
że nie pozostało nic do uratowania
Po prostu spójrz na mnie
Nasz czas się skończył
Ale przynajmniej możemy zakończyć to
Bez większej dawki bólu, nie rozpaczając
Po prostu zamilcz

Ucisz się, pozwól wejść milczeniu
Nadszedł moment, by zaakceptować,
że nie pozostało nic do uratowania
Po prostu spójrz na mnie
Nasz czas się skończył
Ale przynajmniej możemy zakończyć to
Bez większej dawki bólu, nie rozpaczając
Bez dalszych wymówek, nie szukając
W żadnym z nas win

Ucisz się
Ucisz się