Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Meek, Oh Why?
Popularne teksty
Meek, Oh Why? - Ala Tołstoj
Ala Tołstoj
Tekst dodał(a): absdrxc
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): LewaQ
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): olcia_197
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Lato zaskoczyło drogowców,
Przepocili swetry w wielkomiejskim korku,
Lato zaskoczyło trochę w stylu zimy,
Przepocili swetry no i przepocili dżiny,
Lato zaskoczyło drogowców,
Przepocili swetry w wielkomiejskim korku,
Lato zaskoczyło trochę w stylu zimy,
Przepocili swetry no i przepocili dżiny,
A ja mam dziwny problem,
Zawsze pisałem słowa, gdy nękały stany podłe,
A za widownię miałem smutek, więc nie za wygodnie,
Mi w tym miłym letnim stanie, pogubiłem słowa wzniosłe,
To dosyć dziwny problem,
Szczególnie, że ostatnio płytkie szczęście dosyć modne.
Szczególnie, że mi dobrze, gdy nieśmiało patrzy słońce,
Na mnie i drogowców, którzy pocą się pełzając z korkiem.
Nogi niosą nad Wisłę,
Tam Cię spotkam wierząc, że swą płynną mową zabłysnę.
Jest to mocno naiwne, wiedząc jak wyglądasz latem,
A więc stojąc za winklem, piszę słowo dość płytkie,
No bo skoro mam milczeć, wolę już przeczytać tani wiersz,
Z Wisłą wpadło już do morza, zbyt wiele zamyśleń,
Chowam wieczne pióro do plecaka, idę dalej,
już czternaście po czternastej, a więc się spóźniłem dla niej.
Mówi miłe cześć, pyta o pogodę,
I jak mija mi dzień, i czy jej coś opowiem,
Czemu znowu atramentem pobrudziłem dłonie,
Dlaczego mam głowę w chmurach, i czemu zgubiłem drogę,
Dosyć mnogie pytania, nade mną skrzętnie piętrzy,
Nie wiem czy odpowiadać, czy jej przeczytać wierszyk,
W końcu mowię, że dzień dzisiaj mam naprawdę świetny,
I że piszę sobie o tych, co to się spocili w swetry,
Kiedy stali w korku, na drogowców,
Spoglądałem, a ten widok wydał się naprawdę niezły,
Wziąłem wieczne pióro i po krótkiej burzy mózgu,
Zapisałem wnioski, a udało się finalnie stwierdzić, że:
Lato zaskoczyło drogowców,
Przepocili swetry w wielkomiejskim korku,
Lato zaskoczyło trochę w stylu zimy,
Przepocili swetry no i przepocili dżiny,
Znałaś dotyk policzka,
Zanim jeszcze w piątek w miasto wyszli Buc i Księżniczka,
Zanim Król z Pieśniarką się uśmiali w moich zamysłach,
Teraz wiecznym piórem Ci napiszę chleb i igrzyska, rozumiesz?
Los nam zesłał fortunę,
Trzeba mieć szczęście, żeby znaleźć wieczne pióro i tym wiecznym piórem,
Móc popisać choćby o tych przepoconych dżinach,
Nikt nie jeździłby tramwajem, mając latający dywan.
Przyznasz chyba, wyznam Ci dwa razy miłość,
bo szaleje we mnie pożar, choć się tylko iskra tliła.
Przyznaj miła, że gdy snułem swe wywody,
W swojej głowie kilka razy mimowolnie powtórzyłaś:
Lato zaskoczyło drogowców,
Przepocili swetry w wielkomiejskim korku,
Lato zaskoczyło trochę w stylu zimy,
Przepocili swetry no i przepocili dżiny,
Lato zaskoczyło drogowców,
Przepocili swetry w wielkomiejskim korku,
Lato zaskoczyło trochę w stylu zimy.
Brniemy dalej w spacer po bulwarze nadwiślanym,
Zgubiliśmy czas i księżyc się pojawił ponad nami,
Miasto śpi i śnią się wszystkim myśli zakazane,
Gwiazdy budzą zachwyt, chociaż w sumie już je znam na pamięć.
Dzisiaj naszym łożem będzie ziemia,
Ubrana w piękne szaty noc i nagi skrawek nieba.
Nagle urywa się film i budzi ranny rumor,
Wszystko jakieś inne, a w kurtce wiecznego pióra nie mam.
Czuję się z tym okropnie,
Miasto, które snuło piękne wiersze jęczy markotnie,
A w notesie słowa się nie kleją i mają niewiele znaczeń,
W prawdzie opisałem cały świat, lecz tylko jeden spacer.
No i przede wszystkim gdzie jest postać, którą
Wczoraj namawiałem by zasnęła ze mną pod tą chmurą.
Zauważam kartkę, czytam na głos z wielkim trudem:
Wszystko wyjaśni mi liście, pisać będzie wiecznym piórem.
Przepocili swetry w wielkomiejskim korku,
Lato zaskoczyło trochę w stylu zimy,
Przepocili swetry no i przepocili dżiny,
Lato zaskoczyło drogowców,
Przepocili swetry w wielkomiejskim korku,
Lato zaskoczyło trochę w stylu zimy,
Przepocili swetry no i przepocili dżiny,
A ja mam dziwny problem,
Zawsze pisałem słowa, gdy nękały stany podłe,
A za widownię miałem smutek, więc nie za wygodnie,
Mi w tym miłym letnim stanie, pogubiłem słowa wzniosłe,
To dosyć dziwny problem,
Szczególnie, że ostatnio płytkie szczęście dosyć modne.
Szczególnie, że mi dobrze, gdy nieśmiało patrzy słońce,
Na mnie i drogowców, którzy pocą się pełzając z korkiem.
Nogi niosą nad Wisłę,
Tam Cię spotkam wierząc, że swą płynną mową zabłysnę.
Jest to mocno naiwne, wiedząc jak wyglądasz latem,
A więc stojąc za winklem, piszę słowo dość płytkie,
No bo skoro mam milczeć, wolę już przeczytać tani wiersz,
Z Wisłą wpadło już do morza, zbyt wiele zamyśleń,
Chowam wieczne pióro do plecaka, idę dalej,
już czternaście po czternastej, a więc się spóźniłem dla niej.
Mówi miłe cześć, pyta o pogodę,
I jak mija mi dzień, i czy jej coś opowiem,
Czemu znowu atramentem pobrudziłem dłonie,
Dlaczego mam głowę w chmurach, i czemu zgubiłem drogę,
Dosyć mnogie pytania, nade mną skrzętnie piętrzy,
Nie wiem czy odpowiadać, czy jej przeczytać wierszyk,
W końcu mowię, że dzień dzisiaj mam naprawdę świetny,
I że piszę sobie o tych, co to się spocili w swetry,
Kiedy stali w korku, na drogowców,
Spoglądałem, a ten widok wydał się naprawdę niezły,
Wziąłem wieczne pióro i po krótkiej burzy mózgu,
Zapisałem wnioski, a udało się finalnie stwierdzić, że:
Lato zaskoczyło drogowców,
Przepocili swetry w wielkomiejskim korku,
Lato zaskoczyło trochę w stylu zimy,
Przepocili swetry no i przepocili dżiny,
Znałaś dotyk policzka,
Zanim jeszcze w piątek w miasto wyszli Buc i Księżniczka,
Zanim Król z Pieśniarką się uśmiali w moich zamysłach,
Teraz wiecznym piórem Ci napiszę chleb i igrzyska, rozumiesz?
Los nam zesłał fortunę,
Trzeba mieć szczęście, żeby znaleźć wieczne pióro i tym wiecznym piórem,
Móc popisać choćby o tych przepoconych dżinach,
Nikt nie jeździłby tramwajem, mając latający dywan.
Przyznasz chyba, wyznam Ci dwa razy miłość,
bo szaleje we mnie pożar, choć się tylko iskra tliła.
Przyznaj miła, że gdy snułem swe wywody,
W swojej głowie kilka razy mimowolnie powtórzyłaś:
Lato zaskoczyło drogowców,
Przepocili swetry w wielkomiejskim korku,
Lato zaskoczyło trochę w stylu zimy,
Przepocili swetry no i przepocili dżiny,
Lato zaskoczyło drogowców,
Przepocili swetry w wielkomiejskim korku,
Lato zaskoczyło trochę w stylu zimy.
Brniemy dalej w spacer po bulwarze nadwiślanym,
Zgubiliśmy czas i księżyc się pojawił ponad nami,
Miasto śpi i śnią się wszystkim myśli zakazane,
Gwiazdy budzą zachwyt, chociaż w sumie już je znam na pamięć.
Dzisiaj naszym łożem będzie ziemia,
Ubrana w piękne szaty noc i nagi skrawek nieba.
Nagle urywa się film i budzi ranny rumor,
Wszystko jakieś inne, a w kurtce wiecznego pióra nie mam.
Czuję się z tym okropnie,
Miasto, które snuło piękne wiersze jęczy markotnie,
A w notesie słowa się nie kleją i mają niewiele znaczeń,
W prawdzie opisałem cały świat, lecz tylko jeden spacer.
No i przede wszystkim gdzie jest postać, którą
Wczoraj namawiałem by zasnęła ze mną pod tą chmurą.
Zauważam kartkę, czytam na głos z wielkim trudem:
Wszystko wyjaśni mi liście, pisać będzie wiecznym piórem.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieThe summer surprised the road users,
They sweated sweaters in big city traffic,
The summer surprised a little bit in winter style,
They sweated their sweaters and sweated their jeans,
The summer surprised the road users,
They sweated sweaters in big city traffic,
The summer surprised a little bit in winter style,
They sweated their sweaters and sweated their jeans,
And I have a weird problem,
I've always written words when the wicked states have been harassed,
And I had a sorrow as an audience, so not too comfortable,
In this nice summer, I lost my lofty words,
It's a pretty weird problem,
Especially since lately, shallow luck is quite fashionable.
Especially since I'm good when the sun is looking shamefacedly,
At me and the roadmen who sweat crawling with traffic jam.
Their legs are carrying to the Vistula,
There, I'll meet you there, believing I'll shine with my fluent speech.
It's very naive, knowing what you look like in the summer,
So, standing behind a corner, I'm writing a word quite shallow,
Well, since I'm supposed to remain silent, I'd rather read a cheap poem,
With the Vistula River it has already fallen into the sea too many thoughts,
I'm hiding the fountain pen in my backpack. I'm moving on,
it's fourteen after fourteen, so I'm late for her.
She says nice "hi", asks about the weather,
And how my day goes, and if I tell her anything,
Why did I get my hands dirty again with ink,
Why have I my head in the clouds, and why did I lose my way,
Quite a lot of questions, she's mounting busily above me,
I don't know whether to answer or read her poem,
I finally say I have a really great day today,
And that I'm writing about those who sweat in sweaters,
When they were standing in traffic jam, on the road,
I looked, and the view seemed really good,
I took the fountain pen and after a short brainstorm,
I wrote down the conclusions, and it was finally decided that..:
The summer surprised the road users,
They sweated sweaters in big city traffic,
The summer surprised a little bit in winter style,
They sweated their sweaters and sweated their jeans,
You knew the touch of the cheek,
Before Smeghead and the Princess left for town on Friday,
Before the King and Singer laughed in my thoughts,
Now I'm gonna write you bread and games with a fountain pen, you understand?
Fate has sent us a fortune,
You have to be lucky to find a fountain pen and with that fountain pen,
You could show off those sweaty jeans,
No one would ride a tram if they had a flying carpet.
I guess you'll admit it. I'll confess you twice,
Because there's a fire raging in me, even though the spark was smouldering.
Admit it to me, when I was asleep,
In your head, you've involuntarily repeated several times:
The summer surprised the road users,
They sweated sweaters in big city traffic,
The summer surprised a little bit in winter style,
They sweated their sweaters and sweated their jeans,
The summer surprised the road users,
They sweated sweaters in big city traffic,
The summer surprised a little bit in winter style.
We are going deep into the Vistula Boulevard,
We lost time and the moon appeared above us,
The city sleeps and all dream forbidden thoughts,
The stars are awe-inspiring, although I already know them by heart.
Today our bed will be the earth,
Dressed in beautiful nightdresses and a naked piece of heaven.
Suddenly the film breaks and a wounded rumor is woken up,
Everything else is different, and I don't have a fountain pen in my jacket.
I feel terrible about it,
A city that dreamed beautiful poems is groaning gloomily,
And in the notebook, words don't stick together and have little meaning,
In truth, I described the whole world, but only one walk.
And most importantly, where is the character that
I was convincing to sleep with me under that cloud.
I notice the card, I read it aloud with great difficulty:
She'll explain everything to me, she'll write with a fountain pen.
They sweated sweaters in big city traffic,
The summer surprised a little bit in winter style,
They sweated their sweaters and sweated their jeans,
The summer surprised the road users,
They sweated sweaters in big city traffic,
The summer surprised a little bit in winter style,
They sweated their sweaters and sweated their jeans,
And I have a weird problem,
I've always written words when the wicked states have been harassed,
And I had a sorrow as an audience, so not too comfortable,
In this nice summer, I lost my lofty words,
It's a pretty weird problem,
Especially since lately, shallow luck is quite fashionable.
Especially since I'm good when the sun is looking shamefacedly,
At me and the roadmen who sweat crawling with traffic jam.
Their legs are carrying to the Vistula,
There, I'll meet you there, believing I'll shine with my fluent speech.
It's very naive, knowing what you look like in the summer,
So, standing behind a corner, I'm writing a word quite shallow,
Well, since I'm supposed to remain silent, I'd rather read a cheap poem,
With the Vistula River it has already fallen into the sea too many thoughts,
I'm hiding the fountain pen in my backpack. I'm moving on,
it's fourteen after fourteen, so I'm late for her.
She says nice "hi", asks about the weather,
And how my day goes, and if I tell her anything,
Why did I get my hands dirty again with ink,
Why have I my head in the clouds, and why did I lose my way,
Quite a lot of questions, she's mounting busily above me,
I don't know whether to answer or read her poem,
I finally say I have a really great day today,
And that I'm writing about those who sweat in sweaters,
When they were standing in traffic jam, on the road,
I looked, and the view seemed really good,
I took the fountain pen and after a short brainstorm,
I wrote down the conclusions, and it was finally decided that..:
The summer surprised the road users,
They sweated sweaters in big city traffic,
The summer surprised a little bit in winter style,
They sweated their sweaters and sweated their jeans,
You knew the touch of the cheek,
Before Smeghead and the Princess left for town on Friday,
Before the King and Singer laughed in my thoughts,
Now I'm gonna write you bread and games with a fountain pen, you understand?
Fate has sent us a fortune,
You have to be lucky to find a fountain pen and with that fountain pen,
You could show off those sweaty jeans,
No one would ride a tram if they had a flying carpet.
I guess you'll admit it. I'll confess you twice,
Because there's a fire raging in me, even though the spark was smouldering.
Admit it to me, when I was asleep,
In your head, you've involuntarily repeated several times:
The summer surprised the road users,
They sweated sweaters in big city traffic,
The summer surprised a little bit in winter style,
They sweated their sweaters and sweated their jeans,
The summer surprised the road users,
They sweated sweaters in big city traffic,
The summer surprised a little bit in winter style.
We are going deep into the Vistula Boulevard,
We lost time and the moon appeared above us,
The city sleeps and all dream forbidden thoughts,
The stars are awe-inspiring, although I already know them by heart.
Today our bed will be the earth,
Dressed in beautiful nightdresses and a naked piece of heaven.
Suddenly the film breaks and a wounded rumor is woken up,
Everything else is different, and I don't have a fountain pen in my jacket.
I feel terrible about it,
A city that dreamed beautiful poems is groaning gloomily,
And in the notebook, words don't stick together and have little meaning,
In truth, I described the whole world, but only one walk.
And most importantly, where is the character that
I was convincing to sleep with me under that cloud.
I notice the card, I read it aloud with great difficulty:
She'll explain everything to me, she'll write with a fountain pen.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Mikołaj Kubicki Edytuj metrykę |
|---|---|
| Rok wydania: |
2018 |
| Płyty: |
Płyta Rodzaju |
Komentarze (0):