Leona Lewis - Misses Glass

Widzisz, próbuję ukryć to
Że jestem zwyczajnie kruchą istotą
Więc stwarzam pozory, że jestem twarda
Kiedy w zasadzie jestem daleka od bycia niezłomną
Tak bardzo boję się mówić i pokazać jaka jestem
Trzymam wszystkie moje uczucia zamknięte w środku
Tej pustej skorupki którą nazywam sercem
Ponieważ nie mogę pozwolić , by miłość znowu w nim zagościła…
Żałuję, że nie wiedziałam, że miłość jest tak chłodna zanim się zakochałam
Ponieważ musiałam zmagać się z jej kaprysami
Jak piorun uderzający w piach…

Lepiej wiedzieć, co znaczy kochać
Niż nie kochać wcale
Więc chyba powinnam czuć się szczęściarą
Ale nie czuję tego, a przynajmniej nie w sercu
Bo wiesz, miłość zostawiła mnie rozbitą ( rozbitą jak szkło)
Więc kiedy mnie zobaczysz możesz mnie nazwać
Zobaczysz mnie i możesz mnie nazwać Panną Szkło

Teraz, po tym jak okłamywałam samą siebie
Znalazłam się w sytuacji, w której czuję się nieszczęśliwa
Kiedy zmuszam się to bycia kimś innym
Sprawiając, że wydaję się być niezauważalna
Ponieważ wiesz, jestem kobietą jak inne kobiety i czasem daję się ponieść emocjom
I to może wydawać się trudne do zrozumienia skąd się wzięłam
I możesz się tego nigdy nie dowiedzieć
Żałuję, że nie wiedziałam, że miłość jest tak chłodna zanim się zakochałam
Ponieważ musiałam zmagać się z jej kaprysami
Jak piorun uderzający w piach…

Lepiej wiedzieć, co znaczy kochać
Niż nie kochać wcale
Więc chyba powinnam czuć się szczęściarą
Ale nie czuję tego, a przynajmniej nie w sercu
Bo wiesz, miłość zostawiła mnie rozbitą ( rozbitą jak szkło)
Więc kiedy mnie zobaczysz możesz mnie nazwać
Zobaczysz mnie i możesz mnie nazwać Panną Szkło