Lavon Volski - Kudy i Kali

Miakkim puchnatym śniažkom zaciarušvaje
Toje, što ŭčora było nieparušnaje.
Toje, što siońnia lažyć u ruinach
I žyvie adno tolki va ŭspaminach.
Tak, było zrazumieła: niama perspektyvy,
Ale žyli ž my nie perspektyvaj adzinaj,
Śmiešna skazać: žyli my radzimaj
I pad jaje padbivali pasivy-aktyvy.
Čaho my chacieli? Čaho my šukali?
Biełarusnaftu, Biełaruskalij,
Kiraŭnictva spravami prezydenta,
Dla jakoha žyćcio — amerta j vendeta?
Nie, tolki nia heta ci nia tolki heta.
Ciapier zrazumieć užo ciažka kankretna.
I voś my — Miški Hami ci rybki hurami,
Płyviem u akvaryjumie pobač z vami.
U hetym imhnieńni — hareńni, hnijeńni —
I ŭśmieška šakała, i vyskał hijeny.
Raskidała vybucham nas pa Ziamli.
My vierniemsia, tolki kudy i kali?
 
Raskidała vybucham nas pa Ziamli.
My vierniemsia, tolki kudy i kali?

I voś patryjoty Harodni i Mienska
Znajšli sabie ŭ śviecie novaje miejsca.
Kamuści niazručna, kamuści baluča,
Kamuści i ŭ vušy, i ŭ vočy kaluča.
Śviet dziŭny, śviet novy,
Zamiežnyja movy,
Žyllovyja jak by palepšyć umovy…
Raskidała vybucham nas pa Ziamli.
My vierniemsia, tolki kudy i kali?

Raskidała vybucham nas pa Ziamli.
My vierniemsia, tolki kudy i kali?

Lehalizacyja, karta pobytu,
Usie ŭ novy śviet ulilisia, nibyta,
Ale štości ščemić, i dušyć, i ciśnie,
I chočacca ŭpaści ŭ pažoŭkłaje liście,
I chočacca… Ale jakaja ŭžo roźnicca?
Treba ačyścić siabie ad karozii.
Chaj my daloka ad rodnaj ziamli,
Ale jany nas nie pieramahli.
Pieršaja łastaŭka — zorka ci svastyka?
Joha, piłates, žanočaja plastyka…
“Ja nie pajedu, nia budzie tam ščaścia”, —
Tak mnie kazaŭ toj, chto tam zastaŭsia,
Dzie niedryžačaj rukoju dziady
Z žyćciaŭ vykreślivajuć hady.
Hod ci piatnaccać. Ale ścieražysia!
Jany mohuć vykreślić i cełyja žyćci.
Raskidała vybucham nas pa Ziamli.
Jak šmat my chacieli, jak mała zmahli.
Raskidała vybucham nas pa Ziamli.
My vierniemsia, tolki kudy i kali?

Raskidała vybucham nas pa Ziamli.
My vierniemsia, tolki kudy i kali?