Józef Banasiak - Zdradzona przyjaźń

Przyjaźń nie może być szalona
A tych rozsądnych coraz mniej
Oddana, wierna, tak jak ona
Mym przyjacielem zostać chciej
Jej nie rozwieją wichry, burze
Przyjaźń nie czuje piętna lat
Z nią żyć by chciało się na dłużej
I łatwiej szło by się przez świat

Ani jej kupić ni zaślepić
Bo cóż, serduszko mała rzecz
Można je podbić i przeszczepić
Przyjaźni nie rozdzieli miecz
Kiedy cię opętają żądze
Już nie powita cię mój próg
Jeśli ci bliższe są pieniądze
Tyś nieprzyjaciel, tyś mój wróg

Tej zdrady nie da się wybaczyć
Miłosnych zdrad daruję sto
Trudno ci będzie wytłumaczyć
Pamiętaj, przyjaźń to nie to
Nie zwiodą mnie twe słowa, czyny
Rozpoznam każdy podły gest
Wszak człowiek różni się od świni
I wiem już, kto kim dla mnie jest

Analizuję cię starannie
Między zwierzakiem a osobą
Lecz pies obraziłby się na mnie
Że go na równi stawiam z tobą
Bo świnia marzy o karierze
We własnym chlewie będzie ryć
Ją już na myśl cholera bierze
Że ktoś inaczej umie żyć

Ty tylko jedno miej na względzie
Nieważne, jaką kryjesz płeć
Że świnia zawsze świnią będzie
A człowiek rozum musi mieć