Jan Danek - Szesnaście ton (Sixteen Tons)

Ktoś mówił mi, że z gliny lepił nas Pan
Lecz nędzarz składa się z mięśni i z krwi
Z mięśni i z krwi, i z jarzma na kark
I z mocnych rąk, pary silnych rąk

Co dzień szesnaście ton i co z tego masz?
Głębiej tkwisz w długach i więcej masz lat
Nie wołaj, święty Piotrze, ja nie mogę iść
Sklep trustu wziął moją duszę za dług

Gdy matka mnie rodziła, chmurny był dzień
Podniosłem szuflę, poszedłem pod szyb
Nadzorca mi rzekł: Nie zbawi cię Pan
Załaduj co dzień po szesnaście ton

Co dzień szesnaście ton i co z tego masz?
Głębiej tkwisz w długach i więcej masz lat
Nie wołaj, święty Piotrze, ja nie mogę iść
Sklep trustu wziął moją duszę za dług

Czort może dałby radę, może i nie
Szesnastu tonom podołać co dzień
Ładować co dzień szesnaście jak drut
Codziennie przez rok nie da rady nikt

Co dzień szesnaście ton i co z tego masz?
Głębiej tkwisz w długach i więcej masz lat
Nie wołaj, święty Piotrze, ja nie mogę iść
Sklep trustu wziął moją duszę za dług

Gdy ujrzysz mnie, to lepiej z drogi mi zejdź
Już byli tacy - nie pytaj, gdzie są
Nie ujrzysz ich już, bo zawsze jest ktoś
Jak nie ten, to ów, co urządzi cię

Co dzień szesnaście ton i co z tego masz?
Głębiej tkwisz w długach i więcej masz lat
Nie wołaj, święty Piotrze, ja nie mogę iść
Sklep trustu wziął moją duszę za dług